1922-ҳадис

1922. Муғийра ибн Шўъба розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар.

«Мусо (алайҳиссалом) Роббидан: «Жаннатнинг энг қуйисида бўладиган жаннатий ким?» деб сўради. У Зот шундай деди: «У – жаннат аҳли жаннатга киритилганидан кейин келадиган кишидир. Унга: «Жаннатга кир», дейилади. У: «Қандай қилиб, эй Роббим? Одамлар манзилларига тушиб, оладиганларини олиб бўлишди-ку», дейди. Унга: «Дунё подшоҳларидан бирининг мулкичалик мулкинг бўлишига рози бўласанми?» дейилади. У: «Розиман, Роббим!» дейди. Шунда У Зот: «Ўша, яна ўшанча, яна ўшанча, яна ўшанча ва яна ўшанча сеники», дейди. Бешинчисида у: «Розиман, Роббим», деб юборади. У Зот: «Бу ҳам, яна унинг ўн баравари ҳам сенга. Сенга нафсинг тусаган, кўзингни қувнатадиган нарсалар ҳам бор», дейди. У: «Розиман, Роббим!» дейди». (Мусо) «Роббим! Уларнинг энг юқори мартабадагиси чи?» деди. У Зот шундай деди: «Улар – Мен ирода қилганлардир. Уларнинг иззат икромини Ўз қўлим билан экиб, муҳр босдимки, уларни кўз кўрмаган, қулоқ эшитмаган, бирор одамзоднинг хаёлига келмаган бўлади».

Имом Муслим ривояти.

1922 - وَعَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «سَأَلَ مُوسَى صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ رَبَّهُ، مَا أَدْنَى أَهْلِ الْجنَّةِ مَنْزِلَةً؟ قَالَ: هُوَ رَجُلٌ يَجِيءُ بَعْدَ مَا أُدْخِلَ أَهْلُ الْجنَّةِ الْجَنَّةَ، فَيُقَالُ لَهُ: ادْخِلِ الْجنَّة، فَيَقُولُ: أَيْ رَبِّ؛ كَيْفَ وَقَدْ نَزَلَ النَّاسُ مَنَازِلَهُمْ، وَأَخَذُوا أَخذَاتِهِمْ؟ فَيُقَالُ لَهُ: أَتَرْضَى أَنْ يَكُونَ لَكَ مِثْلُ مُلْكِ مَلِكٍ مِنْ مُلُوكِ الدُّنْيا؟ فَيَقُولُ: رَضِيتُ رَبِّ، فَيقُولُ: لَكَ ذَلِكَ وَمِثْلُهُ وَمِثْلُهُ وَمِثْلُهُ وَمِثْلُهُ، فَيَقُولُ في الْخَامِسَةِ: رَضِيتُ رَبِّ، فَيَقُولُ: هَذَا لَكَ وَعَشْرَةُ أَمْثَالِهِ، وَلَكَ مَا اشْتَهَتْ نَفْسُكَ، وَلَذَّتْ عَيْنُكَ، فَيَقُولُ: رَضِيتُ رَبِّ، قَالَ: ربِّ فَأَعْلَاهُمْ مَنْزِلَةً؟ قَالَ: أُولَئِكَ الَّذِينَ أَرَدْتُ، غَرَسْتُ كَرَامَتَهُمْ بِيَدِي وَخَتَمْتُ عَلَيْهَا، فَلَمْ تَرَ عَيْنٌ، وَلَمْ تَسْمَعْ أُذُنٌ، وَلَمْ يَخْطُرْ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ [189].


Улашиш
|
|
Нусха олиш