346-ҳадис

346 – وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مِنَ الْكَبَائِرِ شَتْمُ الرَّجُلِ وَالِدَيْهِ»، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ؛ وَهَلْ يَشْتِمُ الرَّجُلُ وَالِدَيْهِ؟! قَالَ: «نَعَمْ؛ يَسُبُّ أَبَا الرَّجُلِ فَيَسُبُّ أَبَاهُ، وَيَسُبُّ أُمَّهُ، فَيَسُبُّ أُمَّهُ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ. [م 90].

وَفِي رِوَايَـةٍ: «إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ الكَبَائِرِ أَنْ يَلْعَنَ الرَّجُلُ وَالِدَيْهِ»، قِيلَ: يَا رَسُـولَ اللهِ؛ كَيْفَ يَلْعَنُ الرَّجُلُ وَالِدَيْهِ؟! قَالَ: «يَسُبُّ أَبَا الرَّجُلِ، فَيَسُبُّ أَبَاهُ، وَيَسُبُّ أُمَّهُ، فَيَسُبُّ أُمَّهُ». [خ 5973].

  1. 346. Яна у кишидан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Гуноҳи кабиралардан бири кишининг ўз ота-онасини сўкмоғидир», дедилар. «Эй Аллоҳнинг Расули, одам ўз ота-онасини ҳам сўкадими?» дейишди. У зот: «Ҳа, у бировнинг отасини сўкади, шунда у ҳам бунинг отасини сўкади, у бировнинг онасини сўкади, шунда у ҳам бунинг онасини сўкади», дедилар».

Муттафақун алайҳ. (Саҳиҳул Муслим)

Бошқа ривоятда келтирилишича:

«Кабираларнинг катталаридан бири – кишининг ота-онасини лаънатлашидир», дедилар. «Эй Аллоҳнинг Расули, қандай қилиб киши ўз ота-онасини лаънатлайди?» дейилди. «Киши бировнинг отасини сўкади, шунда у ҳам бунинг отасини сўкади, у бировнинг онасини сўкади, шунда у ҳам бунинг онасини сўкади», дедилар». (Саҳиҳул Бухорий)

Улашиш
|
|
Нусха олиш