363 - وَعَنْ مَيْمُونَ بنِ أَبي شَبِيبٍ: أَنَّ عَائشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا مَرَّ بِهَا سَائِلٌ، فَأَعْطَتْهُ كِسْرَةً، وَمرَّ بِهَا رَجُلٌ عَلَيْهِ ثِيَابٌ وَهَيْئَةٌ، فَأَقْعَدَتْهُ، فَأَكَلَ، فَقِيلَ لَهَا فِي ذَلِكَ؟ فَقَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَنْزِلُوا النَّاسَ مَنَازِلَهُمْ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ، لَكِنْ قَالَ: مَيْمُونُ لَمْ يُدْرِكْ عَائِشَةَ. [4842].

وَقَدْ ذَكَرَهُ مُسْلمٌ في أَوَّلِ «صَحِيحهِ» تَعْلِيقاً فَقَالَ: وَذُكِرَ عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ: أَمَرَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ أَنْ نُنْزِلَ النَّاسَ مَنَازِلَهُمْ، وَذَكَرَهُ الحَاكِمُ أَبُو عَبْدِ اللهِ فِي كِتَابِهِ «مَعْرفَة عُلُومِ الحَدِيثِ» وَقَالَ: هُوَ حَدِيثٌ صَحِيحٌ.

1. Маймун ибн Абу Шабиб роҳимаҳуллоҳдан ривоят қилинади:

«Оишанинг олдидан бир тиланчи ўтган эди, унга бир бурда нон берди. Кейин эгнида кийими бор, кўриниши яхшироқ одам ўтган эди, уни ўтирғизди, у таомланди. Ундан бу ҳақда сўрашган эди, «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Одамларнинг ҳолатига қараб муомала қилинглар», деганлар», деди».

 Абу Довуд ривояти.

Абу Довуд айтади: «Маймун Оишани кўрмаган».

Имом Муслим «Саҳиҳ» китобининг аввалида таълиқ ҳолатда Оиша розияллоҳу анҳодан қуйидагиларни ривоят қилди:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамларни ўз манзилатига қўйишга буюрганлар».

Имом Ҳоким «Маърифату улумул ҳадис» номли китобида буни саҳиҳ ҳадис, деган.