425-ҳадис

425 - وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ وَمُعَاذٌ رَدِيفُهُ عَلَى الرَّحْلِ قَالَ: «يَا مُعَاذُ» قَالَ: لَبيَّيْكَ رَسُولَ اللهِ وَسَعْدَيْكَ، قَالَ: «يَا مُعَاذُ» قَالَ: لَبَّيكَ رَسُولَ اللهِ وَسَعْدَيْكَ. قَالَ: «يَا مُعَاذُ» قَالَ: لَبَّيْكَ رَسُولَ اللهِ وَسَعْدَيكَ - ثَلَاثاً، قَالَ: «مَا مِنْ عَبْدٍ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ صِدْقاً مِنْ قَلْبِهِ إِلَّا حَرَّمَهُ اللهُ عَلَى النَّارِ»، قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ؛ أَفَلَا أُخْبِرُ بِهَا النَّاسَ فَيَسْتَبْشِرُوا؟ قَالَ: «إِذاً يَتَّكِلُوا» فَأَخْبَرَ بِهَا مُعَـاذٌ عِنْدَ مَوْتِهِ تَأَثُّماً. مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 128، م 32].

وَقَولُهُ: «تَأَثُّماً» أَيْ: خَوْفاً مِنَ الإِثمِ في كَتْمِ هَذَا العِلْمِ.

  1. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Аллоҳнинг Набийси соллаллоҳу алайҳи васаллам: – Муоз ибн Жабал у зотга эгарда мингашиб олган эди – «Эй Муоз!» дебдилар. «Лаббай, Аллоҳнинг Расули, амрингизга мунтазирман», дебди. У зот яна: «Эй Муоз!» дебдилар. «Лаббай, Аллоҳнинг Расули, амрингизга мунтазирман», дебди. У зот яна: «Эй Муоз!» дебдилар. «Лаббай, Аллоҳнинг Расули, амрингизга мунтазирман», дея уч марта айтибди. Шунда у зот: «Қайси бир банда «Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, Муҳаммад Унинг бандаси ва Расули», деб сидқидилдан гувоҳлик берса, Аллоҳ унга дўзахни ҳаром қилади», дебдилар. У: «Эй Аллоҳнинг Расули, буни одамларга хабар қилайми, суюнишарди?» дебди. У зот: «Унда суяниб қолишади», дебдилар. Муоз буни гуноҳкор бўлиб қолишдан қўрқиб, ўлими олдидан айтган».

 Муттафақун алайҳ.

Улашиш
|
|
Нусха олиш