487 - وَعَنْ عَمْرِو بْنِ الحَارِثِ أَخِي جُوَيْرِيةَ بِنْتِ الحَارِثِ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا، قَالَ: مَا تَرَكَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ عِنْدَ مَوْتِهِ دِرْهَماً وَلَا دِينَاراً، وَلَا عَبْداً، وَلَا أَمَةً، وَلَا شَيْئاً إِلَّا بَغْلَتَهُ الْبَيْضَاءَ الَّتِي كَانَ يَرْكَبُهَا، وَسِلَاحَهُ، وَأَرْضاً جَعَلَهَا لابْنِ السَّبِيلِ صَدَقَةً» رَوَاهُ البُخَارِيُّ [4461].
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вафот этаётганларида миниб юрган оқ хачирлари, қурол ва йўқсил йўлчига садақа қилиб белгилаган ерларидан бошқа на дирҳам, на динор, на қул, на чўри, на бирор нарса қолдирдилар».
Имом Бухорий ривояти.