607 - وَعَنْ نَافِعٍ: أَنَّ عُمَرَ بْنَ الخَطَّابِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ كَانَ فَرَضَ للْمُهَاجِرِينَ الأَوَّلِينَ أَرْبَعَةَ آلَافٍ، وَفَرَضَ لابْنِهِ ثَلَاثَةَ آلاَفٍ وَخَمْسَ مِئَةٍ، فَقِيلَ لَهُ: هُوَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ، فَلِمَ نَقَصْتَهُ؟! فَقَالَ: إِنَّما هَاجَرَ بِهِ أَبُوهُ يَقُولُ: لَيْسَ هُوَ كَمَنْ هَاجَرَ بِنَفْسِهِ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ [3912].

1. Нофеъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Умар ибн Хаттоб аввалги муҳожирларга тўрт минг (нафақа) тайинлади. Ўғлига эса уч минг беш юз тайинлади. У кишига: «У ҳам муҳожирлардан-ку? Нега кам қилдингиз?» дейилган эди, «У билан отаси ҳам ҳижрат қилган», деди.

Демоқчики, у бир ўзи ҳижрат қилган каби бўлмайди».

 Имом Бухорий ривояти.