642 - وَعَنْ أَبِي أُمَامَةَ البَاهِلِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَنَا زَعِيمٌ بِبَيْتٍ فِي رَبَضِ الجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الْمِرَاءَ وَإِنْ كَانَ مُحِقّاً، وَبِبَيتٍ فِي وَسَطِ الجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الكَذِبَ وَإِنْ كَانَ مَازِحاً، وَبِبَيتٍ فِي أَعْلَى الجَنَّةِ لِمَنْ حَسُنَ خُلُقُهُ» حَدِيثٌ صَحِيحٌ، رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ بإِسْنَادٍ صَحِيحٍ [4800].
«الزَّعِيمُ»: الضَّامِنُ.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Ҳақ бўла туриб, тортишмаган одамга жаннатнинг атрофидан бир қасрга; ҳазиллашиб ҳам ёлғон гапирмаган одамга жаннатнинг ўртасидан бир қасрга; хулқини чиройли қилган одамга эса жаннатнинг юқорисидан бир қасрга мен кафилман».
Абу Довуд саҳиҳ иснод билан ривоят қилдилар.