714 - وَعَنِ العِرْبَاضِ بْنِ سَارِيةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: وَعَظَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ مَوْعِظَةً وَجِلَتْ مِنْهَا القُلُوبُ، وَذَرَفَتْ مِنْهَا العُيُونُ... وَذَكَرَ الحَدِيثَ، وَقَدْ سَبَقَ بِكَمَالِهِ فِي (بَابِ الأَمْرِ بِالْمُحَافَظةِ عَلَى السُّنَّةِ) وَذَكَرْنَا أَنَّ التِّرْمِذِيَّ قَالَ: إِنَّهُ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ [وسبق برقم 164].
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизга ваъз қилдилар, бундан (таъсирланиб) қалблар титроққа тушди ва кўзлардан ёш тўкилди... деб ҳадисни охирига етказдилар.
Бу ҳадис “Суннатни муҳофаза қилишга буйруқ” бобида ўтди. Биз уни имом Термизий ривоят қилиб, ҳасан, саҳиҳ деганларини зикр қилдик.