998-ҳадис

998. Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сафар қилсалар, кеч кирганда шундай дер эдилар: «Йаа арду, Роббии ва Роббуки Аллоҳ. Аъуузу билааҳи мин шаррик, ва шарри маа фиики, ва шарри маа хулиқо фиики, ва шарри маа ядиббу ъалайки, ва аъуузу биллааҳи мин асадин ва асвада, ва минал хайяти вал ақроби, ва мин саакинин балади ва мин ваалидин ва маа валад».

 

* Маъноси: «Эй замин, сенинг Роббинг ҳам, менинг Роббим ҳам Аллоҳдир. Сенинг ёмонлигингдан, сендаги нарсаларнинг ёмонлигидан, сенда яратилган нарсаларнинг ёмонлигидан ва сенинг устингда юрувчи жамики жониворларнинг ёмонлигидан Аллоҳ номи билан паноҳ сўрайман. Шер ва катта илондан, илон ва чаёндан, бу ерларда яшовчиларнинг каттаю кичигидан Аллоҳ номи билан паноҳ сўрайман».

 

Абу Довуд ривояти.

998 - وَعَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ إِذَا سَافَرَ فَأَقبَلَ اللَّيْلُ قَالَ: «يَا أَرْضُ؛ ربِّي وَربُّكِ الله، أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شَرِّكِ وَشَرِّ مَا فِيْكِ، وَشَرِّ مَا خُلِقَ فِيْكِ، وَشَرِّ مَا يَدِبُّ عَلَيكِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ أَسَدٍ وَأَسْوَدَ، وَمِنَ الحَيَّةِ وَالْعَقْرَبِ، وَمِنْ سَاكِنِ البَلَدِ، وَمِنْ وَالِدٍ وَمَا وَلَدَ» رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ [د 2603].

«وَالأَسْوَدُ» الشَّخْصُ، قَالَ الخَطَّابي: «وَسَاكِنُ البَلَدِ»: هُمُ الجنُّ الَّذِينَ هُمْ سُكَّانُ الأَرْضِ، قَالَ: وَالْبَلَدُ مِنَ الأَرْضِ مَا كَانَ مَأْوَى الحَيَوَانِ، وَإِنْ لَمْ يَكنْ فِيهِ بِنَاءٌ وَمَنَازِلُ، قَالَ: وَيَحْتَمِلُ أَنْ يَكُونَ الْمُرَادُ بِ«الوَالِدِ»: إِبلِيسَ «وَمَا وَلَدَ»: الشَّيَاطِينُ.


Улашиш
|
|
Нусха олиш