Абдуллоҳ ибн Амр ибн Осс розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга:
«Эй Абдуллоҳ, фалончи каби бўлмагин. У авваллари тунда (таҳажжуд намозига) турарди-да, кейин тунги туришни тарк қилган эди», дедилар».
Муттафақун алайҳ.
Шарҳ: Ушбу ҳадисда, аввалига ибодатга машғул бўлиб, сўнгра баъзи бир сабабларга кўра тарк қиладиганларнинг оқибатини кўрмоқдамиз. Чунки у Аллоҳ ва расули фарз қилган ибодатлар билан кифояланмади, ўзига мажбурият қилиб олган нафл ибодатларда ҳам бардавом бўлмади. Энг хайрли иш Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламга ҳамда машҳур саҳобаларга эргашишдир. Чунки улар гарчи оз бўлсада амалларда бардавом бўлишган. Модомики, Аллоҳ учун холис бўлса ва Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳидоятларига тўғри келса, амал оз бўлса ҳам давомий бажариш лозим.
Ҳадисдан ўрганганларимиз
11 - وَعَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ العَاصِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «يَا عَبْدَ اللهِ لاَ تَكُنْ مِثْلَ فُلاَنٍ، كَانَ يَقُومُ اللَّيْلَ فَتَرَكَ قِيامَ اللَّيْلِ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.