Абу Масъуд Уқба ибн Амр ал-Ансорий ал-Бадрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Ким яхшиликка далолат қилса (йўналтирса), унга амал қилувчининг савобидек ажр ёзилади», дедилар.

Имом Муслим ривоятлари.

Шарҳ: Ислом қоидасига кўра, мусулмон одам фақат ўзини ўйлаб яшамайди. Агар фақат ўзини ўйлаб яшаса, меваси ва манфаати йўқ дарахтга ўхшаб қолади. Ислом яхшилик ва саодатни севишга ҳамда яхшилик ва манфаатли ишларни амалга оширишни тарғиб қилади. Мусулмон одам ана шу сабабли улкан савобларга эришади. Кўрсатма бериб, йўллаб қўйгани учун худди бажарувчининг савобидек ажрга мушарраф бўлади.

Ҳадисдан ўрганганларимиз 

1. Инсон яхшиликни рўёбга чиқариши муҳим экани.
2. Мусулмон киши бошқаларга манфаат етказиши, таълим бериши ва насиҳат қилиши вожиб экани.
3. Аллоҳнинг раҳмати кенг экани, яхшилик қилган киши унга эришиши, агар бошқаларга ўргатса, раҳматга эришиши.
4. Ислом даъвати яхшиликни ёйишда қуруқ шиорлар эмас, балки амалий ва воқеълик билан иш тутиши.
5. Мусулмон киши таълим олган диний кўрсатмаларни бошқаларга ҳам етказиши лозимлиги.