Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Банда бошқа бир банданинг айбини шу дунёда беркитар экан, Аллоҳ Қиёмат куни унинг айбини беркитади», дедилар.

Имом Муслим ривоятлари.

Шарҳ: Мусулмон одам биродарлари айбини қидирмасдан, балки уларнинг айбини яширади.  Ас- Саттор-  Аллоҳнинг гўзал исмларидан бўлиб,  У Зот бандаларининг айбларини яшириб, камчиликларини ёпувчидир дегани. Кимки мусулмонларнинг айбларини яширса, Аллоҳ Қиёмат куни одамлар олдида унинг айбини яширади, шармандаликдан асрайди. Яшириш деганда ҳақни ва одамларнинг ҳуқуқларини зое қилишни  тушунмаслик керак. Аллоҳга нисбатан гуноҳ қилганни айбларини фош қилиб, шарманда қилмасдан яшириш ижобий хислат, мумкин бўлган ҳолат. Аммо бандаларнинг ҳақ-ҳуқуқлари поймол бўладиган ҳолатда эса айбу камчиликни яширмасдан, рўйирост  гапирилади.

Ҳадисдан ўрганганларимиз 

1. Мусулмон кимса биродарининг айбларини яшириб, одамлар олдида шарманда қилмайди.
2. Мусулмон киши биладики, бошқа мусулмоннинг айбини яширишнинг мукофоти- Аллоҳ Қиёмат кунида унинг ҳам айбини яшириши билан бўлади. Чунки мукофот ўша амалнинг жинсидан бўлади.
3. Мусулмон киши одамларнинг айбини яширади, чунки бу амални Аллоҳ севади.
4. Мусулмон киши одамларнинг айбини яширар экан, уларнинг уят нарсаларини фош қилмаслиги ундан ҳам муҳимдир.