Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Одамларни куч билан енгадиган киши кучли эмас, балки жаҳли чиққанида ғазабини боса оладиган киши ҳақиқий кучлидир», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Ғазаб шундай бир ҳиссиётки, инсон унинг таъсирида ўзини жиловлай олмай, ғазабланишига сабабчи бўлган кишига нисбатан тўғри қарор чиқаролмайди. Ғазабланган инсон ҳиссиёт остида сўз айтади ёки амал қилади, сўнгра ғазабидан тушиб, совигач, пушаймон бўлиб қолади. Қанчадан қанча оғир жиноятлар борки, ўзини бошқара олмай, ғазаб устида содир қилинган. Шунинг учун Расулуллоҳ с.а.в. бизга ҳақиқий кучли инсон- ғазаби келганида ўзини бошқара олган ва ёмон оқибатга олиб келувчи ишдан ўзини тўхтатиб қолган кишидир, дея таълим бермоқдалар.

Ҳадисдан ўрганганларимиз 

1. Ҳақиқий куч жисмнинг кучлилигида эмас, балки ироданинг кучли эканидадир.
2. Ғазаби келганида ўзини тўхтата олган киши- одамлар орасидаги энг кучли кимсадир. Чунки у нафс ва шайтон васвасасини енга олди.
3. Диндаги ўлчов одамлар одатланиб қолган нарсадан фарқли бўлади. Одамлар кураш- беллашуда енгган кишини кучли деб ўйлашади.
4. Мусулмон киши одамлар томонидан ёмон муносабатга учраганда, ўзини ҳимоя қилади. Бундаги энг яхши нарса жавоб қайтаришга, жазолашга қурби етсада афв қилиб, кечириб юборишидир.