Яна у кишидан ривоят қилинади:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам аҳлларидан баъзиларига ўнг қўлларини суртиб, паноҳ тилаб, қуйидаги дуони ўқирдилар:

«Аллоҳумма Раббан нааси азҳибил ба`са ишфи анта шафий лаа шифаа илла шифаука шифаан ла йуғодиру сақома».

(Маъноси: Аллоҳим, эй инсонларнинг Робби, зиённи кетказ, шифо бер, Сен шифо берувчисан. Сенинг шифоингдан ўзга шифо йўқ. Ҳеч қандай дардни қолдирмайдиган шифо (бер)!).

Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Ислом таълимоти шулки, мусулмон киши бирон дардга чалинса, Аллоҳга юзланиб, касалликдан фориғ бўлиш учун Расулуллоҳ с.а.в. ўргатган, таълим берган юқоридаги ҳадис кўрсатмаларидек, шифо сўраш дуолари ила  дуо қилади, офият сўрайди. Яна шуни билмоғимиз керакки, шифокорларга мурожаат қилиб даво исташ ва дуо қилиш, бир‑бирига тескари  нарсалар эмас. Мусулмон киши бошқаларни ҳам садақа қилиш, дуо қилиб, дардига шифо тилаш га ҳам арҳиб этиб, шу билан бирга, дори-дармонлар воситасида тиббий йўл билан даволанишга тарғиб этади.

 Ҳадисдан ўрганганларимиз 

1. Ушбу дуо билан касал киши руқя учун дуо қилиши жоизлиги.
2. Мусулмон киши ўзини ҳамда оила аъзоларини руқя дуоларини ўқиш орқали муолажа қилади.
3. Руқя (шифо) дуоларни ўқиш ва дўхтирга бориш бир‑бирига қарама қарши нарсалар эмас. Бу иккиси шифо топишда ҳамоҳанг воситалардандир.