Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Азонни эшитганингларда муаззин нима деса, ўшани айтинглар», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Муаззиннинг азонини эшитган пайтимизда дунё ва охиратдаги ютуққа эришиш воситаси бўлган намозга чақириқ экании боис, ушбу раббоний нидонинг ҳурматини бажо келтирмоғимиз лозим. Расулуллоҳ с.а.в.нинг бу хусусдаги кўрсатмалари- азонни эшитилганида уни қайтариб туришдир. Такрорлаб айтиб туриш билан айтилган сўзларни тасдиқлаб, иқрор бўлиш маъноси ҳам бордир. Бу иш осон бўлиши билан бирга, савоби ҳам улуғдир. У нарса Қиёмат куни Пайғамбар алайҳиссаломнинг шафоатларига сабаб бўлади.

Ҳадисдан ўрганганларимиз 

1. Мусулмон киши азонни эшитишга ошиқади.
2. Мусулмон киши савобни қўлга киритиш учун азонни қайтариб туради.
3. Азон эшитган пайтимизда нидога ҳурматан ишларимизни тўхтатиб турамиз.
4. Мусулмон киши бошқа биродарларига азонни қайтариб туриш фазилатини эслатиб туради.