362.600. «Анас розияллоҳу анҳу:

«Бир кеча Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни кутдик, ҳатто тун ярмига етай деб қолди. Шунда у зот келиб, бизга намоз ўқиб бердилар. Кейин хутба қилиб: «Огоҳ бўлинглар, одамлар намозларини ўқиб, кейин ухлаб ҳам бўлишди. Сизлар эса модомики намозни кутар экансиз, намоздадирсиз», дедилар», деди».