453.799. Рифоъа ибн Рофеъ Зурақий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Бир куни Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ортларида намоз ўқидик. У зот бошларини рукуъдан кўтарганларида: «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ», дедилар. Орқаларида бир киши: «Роббана ва лакал-ҳамду ҳамдан касийрон тоййибан мубарокан фийҳ», деди. У зот намозни тугатгач: «Гапирган ким?» дедилар. (Ўша киши) «Мен», деди. «Ўттиз нечта ҳам фариштанинг буни биринчи бўлиб ёзишга талашаётганини кўрдим», дедилар».