472.843 Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Камбағаллар Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб: «Давлатмандлар мол-дунёлари билан олий даражаларни ва абадий неъматни олиб кетишяпти. Улар биз каби намоз ўқишади, биз каби рўза тутишади. Бироқ уларнинг ҳаж ва умра адо этадиган, жиҳод ва садақа қиладиган ортиқча моллари бор», дейишди. «Сизларга (бир нарса) айтиб берайми? Агар (уни) маҳкам тутсангиз, сиздан ўзиб кетганларга етиб оласиз ва кейин сизга ҳеч ким ета олмайди ҳамда атрофингиздаги кишиларнинг энг яхшиси бўласиз, худди шуни қилгангина бундан мустасно: ҳар намоздан кейин ўттиз уч мартадан тасбеҳ, таҳмид ва такбир айтасиз», дедилар».

(Ровийлардан бири Сумай*) айтади: «Ўзаро тортишиб қолдик. Баъзиларимиз: «Ўттиз уч марта тасбеҳ, ўттиз уч марта таҳмид ва ўттиз тўрт марта такбир айтамиз», дейишди. Кейин мен (Сумайнинг шайхи) Абу Солиҳнинг олдига қайтиб борганимда, у: «Субҳаналлоҳ», «Алҳамдулиллаҳ» ва «Аллоҳу акбар»ни то улардан ҳар бири ўттиз учта бўлгунича айтасан», деди».

* Ушбу гапнинг кимга тегишли эканини Бухорий очиқ айтмаган. Бу Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳунинг гаплари бўлиши ҳам мумкин. Аммо имом Муслим ушбу ҳадисни ривоят қилиб, мазкур гапнинг эгаси ҳадис ровийларидан бири Сумай эканини айтган.