489-ҳадис

489.886 Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:

«Умар ибн Хаттоб масжид эшиги олдида (ипак) йўлли ҳулла* кўриб қолиб: «Эй Аллоҳнинг Расули, буни сотиб олиб, жума куни ва ҳузурингизга келган вафдлар* учун кийсангиз бўларди», деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Буни охиратда насибаси йўқ кишигина кияди», дедилар. Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ўша ҳуллалардан келди. Улардан битта ҳуллани Умар ибн Хаттобга бердилар. Умар: «Эй Аллоҳнинг Расули, буни менга кийдирасизми? Ахир Уториднинг* ҳулласи ҳақида бир гап айтган эдингиз-ку!» деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сенга уни ўзинг кийишинг учун берганим йўқ», дедилар. Умар ибн Хаттоб уни Маккадаги мушрик укасига кийдириб юборди».

* Вафд – ҳурматли тарафнинг ҳузурига келган меҳмонлар, делегация.

* Бошқа халқларда пиджак ва шимдан иборат кийимлар тўплами «костюм» дейилгани каби арабларда ридо ва изордан иборат кийим «ҳулла» дейилади.

* Уторид ибн Ҳожиб – ўша даврдаги машҳур ипакчи.

489/886 - عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ الله عَنْهُ أنَّهُ وَجَدَ حُلَّةَ سِيَرَاءَ عِنْدَ بَابِ الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، لَوِ اشْتَرَيْتَ هَذِهِ فَلَبِسْتَهَا يَوْمَ الْجُمُعَةِ، وَلِلْوَفْدِ إِذَا قَدِمُوا عَلَيْكَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «إِنـَّمَا يَلْبَسُ هَذِهِ مَنْ لَا خَلَاقَ لَهُ فِي الْآخِرَةِ». ثُمَّ جَاءَتْ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم مِنْهَا حُلَلٌ، فَأَعْطَى عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ مِنْهَا حُلَّةً، فَقَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ اللهِ، كَسَوْتَنِيهَا وَقَدْ قُلْتَ فِي حُلَّةِ عُطَارِدٍ مَا قُلْتَ؟ قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «إِنِّي لَمْ أَكْسُكَهَا لِتَلْبَسَهَا»، فَكَسَاهَا عُمَرُ أَخًا لَهُ بِـمَكَّةَ مُشْرِكًا.

Улашиш
|
|
Нусха олиш