528.982 Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам (Қурбон ҳайити куни) намозгоҳда наҳр ёки забҳ қилар эдилар».

Изоҳ: Наҳр қилиш – туяни тик турган ҳолида бўғзининг пастроғидан сўйиш. Забҳ қилиш – туя ва бошқа жонлиқларни ётқизиб, бўғзидан сўйиш. Наҳр асосан туяга хос бўлгани учун, бундан кейин таржимада ҳар иккиси учун ҳам «сўймоқ» феъли ишлатилади.