572.1084. Абдурраҳмон ибн Язид айтади:
«Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳу Минода бизга тўрт ракат намоз ўқиб берди. Бу ҳақда Абдуллоҳ ибн Масъудга айтилган эди, истиржоъ* айтди-да, сўнг: «Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан Минода намозни икки ракат ўқидим. Абу Бакр розияллоҳу анҳу билан ҳам Минода намозни икки ракат ўқидим. Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу билан ҳам Минода намозни икки ракат ўқидим. Қани энди, тўрт ракат ўрнига насибам мақбул икки ракат бўлса», деди».
* Истиржоъ – «Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиъун» («Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, Унга қайтувчимиз») дейиш. Луғатда «қайтариб олиш» маъносида, истилоҳда мусулмон кишининг етган мусибатга сабр қилиб, Аллоҳ таолонинг Ўзи ўргатган дуони ўқиши «истиржоъ» дейилади. Бу суннат амаллардандир.
572/1084 - عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ الله عَنْهُ، لَمَّا قِيلَ لَهُ: صَلَّى عُثْمَانُ بِـمِنًى أرْبَعَ رَكَعَاتٍ، اسْتَرْجَعَ، ثُمَّ قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم بـِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَصَلَّيْتُ مَعَ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ الله عَنْهُ بـِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، وَصَلَّيْتُ مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ الله عَنْهُ بـِمِنًى رَكْعَتَيْنِ، فَلَيْتَ حَظِّي مِنْ أَرْبَعِ رَكَعَاتٍ رَكْعَتَانِ مُتَقَبَّلَتَانِ.