643.1285. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қизларининг жанозасига қатнашдик. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қабрнинг тепасида ўтирар эдилар. У зотнинг кўзлари ёш тўкаётганини кўрдим. У зот: «Сизлардан бу кеча айб иш қилмаган бирор киши борми?» дедилар. Абу Т-А-лҳа: «Мен», деди. У зот: «Туш унда», дедилар. У унинг қабрига тушди».

Изоҳ: Бу ерда «айб иш» деб таржима қилинган сўз араб тилида бировдан ийманиб, тортиниб қилинадиган ишларни англатади. Шу боис ҳадисда бу сўз қайси маънода ишлатилгани ҳақида уламолар икки хил фикр айтишган: 1. Гуноҳ мазмунида. Имом Бухорий 1342-ҳадисда устозларидан шу маънони нақл қилганлар. 2. Жимоъ маъносида. Воқеъликка мос келиши эътиборидан кўпчилик шу маънони ихтиёр қилган.