724.1453. Анас розияллоҳу анҳу айтадики, Абу Бакр розияллоҳу анҳу у кишига Аллоҳ Ўз Расули соллаллоҳу алайҳи васалламга буюрган фарз закотни (қуйидагича) ёзиб берган:
«Кимнинг қўлидаги туялари жазаъани* закот қилиб берадиган даражага етсаю, унинг жазаъаси бўлмай, ҳиққаси* бўлса, у ҳолда ундан ҳиққа қабул қилинади ва у бунга яна имкони бўлса иккита қўй, бўлмаса йигирма дирҳам қўшиб беради.
Кимнинг қўлидагилари ҳиққани закот қилиб берадиган даражага етсаю, унинг ҳиққаси бўлмай, жазаъаси бўлса, у ҳолда ундан жазаъа қабул қилинади-да, закот йиғувчи унга йигирма дирҳам ёки иккита қўй қайтариб беради.
Кимнинг қўлидагилари ҳиққани закот қилиб берадиган даражага етсаю, унинг ҳиққаси бўлмай, бинт лабуни бўлса, ундан бинт лабун қабул қилинади ва у яна иккита қўй ёки йигирма дирҳам беради.
Кимнинг закоти (нисоби) бинт лабунга етсаю, унинг ҳиққаси бўлса, ундан ҳиққа қабул қилинади ва закот йиғувчи унга йигирма дирҳам ёки иккита қўй қайтариб беради.
Кимнинг закоти (нисоби) бинт лабунга етсаю, унда бунақаси бўлмай, бинт махози бўлса, ундан бинт махоз қабул қилинади ва у бунга яна йигирма дирҳам ёки иккита қўй ҳам қўшиб беради».
* Жазаъа - тўрт ёшга тўлиб, беш ёшга ўтган урғочи туя.
* Ҳиққа - уч ёшга тўлиб, тўрт ёшга ўтган урғочи туя.
724/1453 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ: أَنَّ أَبَا بَكْرٍ رَضِيَ الله عَنْهُ كَتَبَ لَهُ فَرِيضَةَ الصَّدَقَةِ الَّتِي أَمَرَ اللهُ رَسُولَهُ صلى الله عليه وسلم: «مَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ مِنَ الْإِبِلِ صَدَقَةُ الْجَذَعَةِ، وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ جَذَعَةٌ، وَعِنْدَهُ حِقَّةٌ، فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ الْحِقَّةُ، وَيَجْعَلُ مَعَهَا شَاتَيْنِ إِنِ اسْتَيْسَرَتَا لَهُ، أَوْ عِشْرِينَ دِرْهَمًا. وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ الْحِقَّةِ، وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ الْحِقَّةُ، وَعِنْدَهُ الْجَذَعَةُ، فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ الْجَذَعَةُ، وَيُعْطِيهِ الْمُصَدِّقُ عِشْرِينَ دِرْهَمًا أَوْ شَاتَيْنِ. وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ الْحِقَّةِ، وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ إِلَّا بِنْتُ لَبُونٍ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ بِنْتُ لَبُونٍ، وَيُعْطِي شَاتَيْنِ أَوْ عِشْرِينَ دِرْهَمًا، وَمَنْ بَلَغَتْ صَدَقَتُهُ بِنْتَ لَبُونٍ، وَعِنْدَهُ حِقَّةٌ، فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ الْحِقَّةُ، وَيُعْطِيهِ الْمُصَدِّقُ عِشْرِينَ دِرْهَمًا، أَوْ شَاتَيْنِ. وَمَنْ بَلَغَتْ صَدَقَتُهُ بِنْتَ لَبُونٍ، وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ، وَعِنْدَهُ بِنْتُ مَخَاضٍ، فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ بِنْتُ مَخَاضٍ، وَيُعْطِي مَعَهَا عِشْرِينَ دِرْهَمًا أَوْ شَاتَيْنِ».