729.1462. Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Қурбонлик [ёки Фитр] куни намозгоҳга чиқдилар. Сўнг (намоздан) чиқиб, одамларга ваъз-насиҳат қилдилар ва уларни садақага буюриб: «Эй одамлар, садақа қилинглар!» дедилар. Сўнг аёлларнинг ёнидан ўтиб: «Эй аёллар жамоаси, садақа қилинглар! Зотан, мен дўзах аҳлининг аксарияти сизлар эканингизни кўрдим», дедилар. Улар: «Бу нима сабабли, эй Аллоҳнинг Расули?» дейишди. У зот: «Лаънатни кўп айтасиз, эрга куфроналик қиласиз. Ақли ва дини ноқислар ичида қатъиятли эркакнинг ақлини сиздан кўра кетказувчироқ ҳеч кимни кўрмадим, эй аёллар жамоаси!» дедилар. Сўнг қайтдилар. Уйларига етиб борганларида Ибн Масъуднинг аёли Зайнаб келиб, ҳузурларига изн сўради. «Эй Аллоҳнинг Расули, бу Зайнаб», дейишди. «Зайнабларнинг қайсиниси?» дедилар. «Ибн Масъуднинг аёли», дейишди. «Ҳа, унга изн беринглар», дедилар. Унга изн берилди. У: «Эй Аллоҳнинг Набийси, сиз бугун садақага буюрдингиз. Менда ўзимга тегишли бир тақинчоқ бор. Уни садақа қилмоқчи бўлган эдим, Ибн Масъуд уни садақа қилишимга энг ҳақлилар унинг ўзи ва боласи эканини айтди», деди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ибн Масъуд тўғри айтибди, уни садақа қилишингга энг ҳақли кишилар эринг ва болангдир», дедилар».