767.1536. Ибн Журайж шундай хабар беради:
«Ато менга шундай хабар қилди: «Сафвон ибн Яъло қуйидагича хабар қилган: «Яъло розияллоҳу анҳу Умар розияллоҳу анҳуга: «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга ваҳий қилинаётган вақтда у зотни менга кўрсат», деди. (Яъло) айтади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Жиъронада* эдилар. У зот билан бир неча асҳоблари ҳам бор эди. У зотга бир киши келиб: «Эй Аллоҳнинг Расули, хушбўйга беланиб олган ҳолда умрага эҳром боғлаган кишига қандай қарайсиз?» деди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир муддат жим бўлиб қолдилар. Шунда у зотга ваҳий келди. Умар розияллоҳу анҳу Яълога менга ишора қилди. Яъло мен келдим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг устиларига бир мато соябон қилиб қўйилган эди. У бошимни (мато ичига) тиқдим. Қарасам, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг юзлари қизарган, ўзлари ҳансирар эдилар. Сўнг (ваҳий) у зотдан аста аригач: «Умра ҳақида сўраган қани?» дедилар. Бир киши келтирилди. «Ўзингдаги хушбўйликни уч марта юв, жуббангни* еч ва ҳажингда қандай қилсанг, умрангда ҳам шундай қил», дедилар».
Атога: «Унга уч марта ювишни буюрганларида яхшилаб тозалашни ирода қилганларми?» деган эдим, «Ҳа», деди».
* Жиърона – Тоифдан Маккага киришда жойлашган шаҳар бўлиб, у билан Макка оралиги 6-7 мил келади. У умра учун мийқот ҳисобланган.
* Жубба – ипак, жун ва бошқа матолардан тикиладиган ёқасиз қимматбаҳо устки кийим бўлиб, бугунги кундаги чопонга ўхшаш бўлган.
767/1536 - عَنْ يَعْلَى بْنِ أمَيَّةَ رَضِيَ الله عَنْهُ، أنَّهُ قَالَ لِعُمَرَ رَضِيَ الله عَنْهُ: أَرِنِي النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم حِينَ يُوحَى إِلَيْهِ. قَالَ: فَبَيْنَمَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِالْجِعْرَانَةِ، وَمَعَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ، جَاءَهُ رَجُلٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، كَيْفَ تَرَى فِي رَجُلٍ أَحْرَمَ بِعُمْرَةٍ وَهْوَ مُتَضَمِّخٌ بِطِيبٍ؟ فَسَكَتَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم سَاعَةً، فَجَاءَهُ الْوَحْيُ، فَأَشَارَ عُمَرُ رَضِيَ الله عَنْهُ إِلَيَّ، فَجِئْتُ،، وَعَلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ثَوْبٌ قَدْ أُظِلَّ بِهِ، فَأَدْخَلْتُ رَأْسِي، فَإِذَا رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم مُحْمَرُّ الْوَجْهِ، وَهْوَ يَغِطُّ، ثُمَّ سُرِّيَ عَنْهُ، فَقَالَ: «أَيْنَ الَّذِي سَأَلَ عَنِ الْعُمْرَةِ؟» فَأُتِيَ بِرَجُلٍ، فَقَالَ: «اغْسِلِ الطِّيبَ الَّذِي بِكَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، وَانْزِعْ عَنْكَ الْجُبَّةَ، وَاصْنَعْ فِي عُمْرَتِكَ كَمَا تَصْنَعُ فِي حَجَّتِكَ».