788.1584. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан девор (ҳатим*) ҳақида: «У Байтданми?» деб сўрадим. У зот: «Ҳа», дедилар. «Уларга нима бўлди, уни Байт ичига киритишмаган?» дедим. У зот: «Қавмингнинг нафақаси етмаган», дедилар. «Нега эшиги кўтариб қўйилган?» дедим. У зот: «Буни қавминг истаганини киритиб, истамаганига монелик қилиш учун қилган. Агар қавминг жоҳилиятдан янги чиққан бўлмай, деворни Байтнинг ичига киритиб, эшигини ерга теккизиб қўйишимни ёқтирмаслигидан қўрқмаганимда эди... Қавминг жоҳилиятдан эндигина чиққан бўлмаганида, улар буни сингдира олмайди деб қўрқмаганимда, деворни Байтнинг ичига киритиб, эшигини ерга ёпиштириб қўярдим» дедилар».

* Ҳатим – Каъбанинг тарнови томонда жойлашган, ярим айлана шаклидаги, паст девор билан ўраб қўйилган жой. Аслида Иброҳим алайҳиссалом қурганларида у ҳам Каъбанинг пойдевори бўлган. Бу жой «Ҳижри Исмоил» ҳам дейилади.