99.118 Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Одамлар: «Абу Ҳурайра ошириб юборди», дейишмоқда. Агар Аллоҳнинг Китобидаги икки оят бўлмаганида, бирорта ҳам ҳадис айтмаган бўлар эдим», деди. Сўнг: «Албатта, Биз нозил қилган равшан(оят)ларни ва ҳидоятни одамларга китобда баён қилиб берганимиздан кейин беркитганларни…»ни «…ўта раҳмлидирман»* сўзигача тиловат қилди».
(Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу) деди: «Муҳожир биродарларимизни бозорлардаги олди-сотдилар банд қилиб қўярди. Ансорий биродарларимизни ҳам мол-мулк ишлари машғул қилиб қўярди. Абу Ҳурайра эса қорни тўяр-тўймас, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга бўлар, улар ҳозир бўлмаган нарсаларда ҳозир бўлар, улар ёд олмаган нарсаларни ёд олар эди».
* «Албатта, Биз нозил қилган равшан(оят)ларни ва ҳидоятни одамларга китобда баён қилиб берганимиздан кейин беркитганларни – ана ўшаларни Аллоҳ лаънатлайдир. Ва лаънатловчилар лаънатлайдир. Тавба қилиб, ислоҳ қилиб, баён қилганлар мустаснодир, ана ўшаларнинг тавбасини қабул қилурман. Ва Мен тавбани кўплаб қабул қилувчидирман, ўта раҳмлидирман» (Бақара сураси, 159-160-оятлар).
99/118 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ: أَكْثَرَ أَبُو هُرَيْرَةَ، وَلَوْلَا آيَتَانِ فِي كِتَابِ اللهِ مَا حَدَّثْتُ حَدِيثًا، ثُمَّ يَتْلُو: (إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَات) إِلَى قَوْلِهِ (الرَّحِيمُ) [البقرة: 159-160]. إِنَّ إِخْوَانَنَا مِنَ الْمُهَاجِرِينَ كَانَ يَشْغَلُهُمُ الصَّفْقُ بِالْأَسْوَاقِ، وِإِنَّ إِخْوَانَنَا مِنَ الْأَنْصَارِ كَانَ يَشْغَلُهُمُ الْعَمَلُ فِي أَمْوَالِهِمْ، وَإِنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ كَانَ يَلْزَمُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم بِشِبَعِ بَطْنِهِ، وَيَحْضُرُ مَا لَا يَحْضُرُونَ، وَيَحْفَظُ مَا لَا يَحْفَظُونَ.