1014.2193. Зайд ибн Собит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг даврларида одамлар ҳўл меваларни олди-сотди қилишар эди. Одамлар мева шохини кесиб, бир-бирларидан ҳақларини тўлашни талаб қилганларида, харидор: «Меванинг гулдони ириб қолибди, унга касал тегибди, қовжираб қолибди», дер эди – Бу улар ҳужжат қиладиган касалликлардир – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида бу хусусда даъволашувлар кўпайиб кетгач: «Бўлмаса, меванинг салоҳияти кўринмагунча олди-сотди қилишмасин», дедилар. Бу гўё бир маслаҳат бўлиб, уларнинг даъволари кўпайиб кетгани учун шу йўлни кўрсатган эдилар».

Абу Зинод айтади: «Хорижа ибн Зайд ибн Собитнинг менга хабар қилишича, Зайд ибн Собит ўз ерининг меваларини Сурайё* чиқиб, сариғи сариқ, қизили қизил бўлиб аниқ ажрамагунча сотмас экан».

2193 (такрорий). Абу Абдуллоҳ айтади: «Буни Алий ибн Баҳр ҳам ривоят қилган».

* Бу ерда Сурайё юлдузининг тонг маҳалда кўриниши назарда тутилган. Араб ярим оролида бу ҳолат ёзнинг бошида кузатилар экан. Бу меваларнинг ўзини тутиб, пишишга киришишининг белгиси ҳисобланган. Гапнинг давоми ҳам шу маънони таъкидламоқда.