169-ҳадис

169.228 Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Фотима бинт Абу Ҳубайш Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб: «Эй Аллоҳнинг Расули, мен истиҳоза (тўхтовсиз ҳайз) кўрадиган аёлман, сира пок бўлмайман, намозни тарк этаманми?» деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Йўқ, у томир касалидир, ҳайз эмас. Ҳайзинг келганда намозни тарк эт, тўхтаса, ўзингдан қонни ювиб, сўнгра намоз ўқийвер», дедилар».

(Ровийлардан бири) Ҳишом ибн Урва айтади: «Отам: «Сўнгра ўша вақт (янги ҳайз вақти) келгунча ҳар намозга таҳорат қил», деган».

Изоҳ: Бу ривоятда ҳайздан кейин ғусл қилиш зикр қилинмаган. Лекин ушбу ҳадиснинг бошқа ривоятларида «ғусл қил» деган жумла ҳам келган.

169/228 - عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: جَاءَتْ فَاطِمَةُ ابْنَةُ أَبِي حُبَيْشٍ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنِّي امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ فَلَا أَطْهُرُ، أَفَأَدَعُ الصَّلَاةَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «لَا، إِنـَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَيْسَ بِحَيْضٍ، فَإِذَا أَقْبَلَتْ حَيْضَتُكِ فَدَعِي الصَّلَاةَ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِي عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّي». وَقَالَ: «ثُمَّ تَوَضَّئِي لِكُلِّ صَلَاةٍ، حَتَّى يَجِيءَ ذَلِكَ الْوَقْتُ».

Улашиш
|
|
Нусха олиш