1369.3329. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Абдуллоҳ ибн Саломга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Мадинага келганларининг хабари етди. Шунда у зотнинг олдиларига келиб: «Мен сиздан уч нарса ҳақида сўрайман, уларни фақат Набий билади: Соъатнинг (қиёматнинг) биринчи нишонаси нима? Жаннат аҳли ейдиган биринчи егулик нима? Қай сабабдан бола отага тортади-ю, қай сабабдан тоғаларига тортади?» деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Буларни ҳозиргина менга Жаброил хабар берди», дедилар. Абдуллоҳ: «У яҳудийларнинг фаришталардан бўлган душмани-ку!» деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Соъатнинг биринчи нишонаси одамларни машриқдан мағриб томон ҳайдаб, тўплайдиган оловдир. Жаннат аҳли биринчи ейдиган егулик эса наҳанг жигарининг ортиғидир. Боладаги ўхшашликка келсак, эр аёли билан қўшилганда агар унинг суви ўзиб кетса, ўхшаш унга бўлади, аёлнинг суви ўзиб кетса, ўхшаш ўшанга бўлади», дедилар. У: «Гувоҳлик бераманки, сиз албатта Аллоҳнинг Расулисиз», деди. Сўнгра: «Эй Аллоҳнинг Расули, яҳудийлар бўҳтончи қавм, агар сиз улардан сўрамай туриб, менинг мусулмон бўлганимни билишса, ҳузурингизда менга бўҳтон қилишади», деди. Кейин яҳудийлар келишди, Абдуллоҳ уйга кириб турди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Абдуллоҳ ибн Салом ичингизда қандай одам?» дедилар. Улар: «У бизнинг энг олимимиз ва энг олимимизнинг ўғли, энг яхшимиз ва энг яхшимизнинг ўғли», дейишди. У зот: «Агар Абдуллоҳ мусулмон бўлса, нима дейсизлар?» дедилар. Улар: «Бундан уни Аллоҳнинг Ўзи асрасин!» дейишди. Шунда Абдуллоҳ уларнинг олдига чиқиб: «Гувоҳлик бераманки, Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ ва гувоҳлик бераманки, Муҳаммад Аллоҳнинг Расулидир», деди. Улар: «У энг ёмонимиз ва энг ёмонимизнинг ўғли», дейишди ва уни қоралай кетишди».
1369/3329 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: بَلَغَ عَبْدَ اللهِ بْنَ سَلَامٍ مَقْدَمُ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم الْمَدِينَةَ، فَأَتَاهُ فَقَالَ: إِنِّي سَائِلُكَ عَنْ ثَلَاثٍ لَا يَعْلَمُهُنَّ إِلَّا نَبِيٌّ، قَالَ: مَا أَوَّلُ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ؟ وَمَا أَوَّلُ طَعَامٍ يَأْكُلُهُ أَهْلُ الْجَنَّةِ؟ وَمِنْ أَيِّ شَيْءٍ يَنْزِعُ الْوَلَدُ إِلَى أَبِيهِ؟ وَمِنْ أَيِّ شَيْءٍ يَنْزِعُ إِلَى أَخْوَالِهِ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: خَبَّرَنِي بِهِنَّ آنِفًا جِبْرِيلُ. قَالَ: فَقَالَ عَبْدُ اللهِ: ذَاكَ عَدُوُّ الْيَهُودِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: أَمَّا أَوَّلُ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ فَنَارٌ تَحْشُرُ النَّاسَ مِنَ الْمَشْرِقِ إِلَى الْمَغْرِبِ، وَأَمَّا أَوَّلُ طَعَامٍ يَأْكُلُهُ أَهْلُ الْجَنَّةِ فَزِيَادَةُ كَبِدِ حُوتٍ، وَأَمَّا الشَّبَهُ فِي الْوَلَدِ: فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذَا غَشِيَ الْمَرْأَةَ فَسَبَقَهَا مَاؤُهُ كَانَ الشَّبَهُ لَهُ، وَإِذَا سَبَقَ مَاؤُهَا كَانَ الشَّبَهُ لَهَا. قَالَ: أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللهِ، ثُمَّ قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِنَّ الْيَهُودَ قَوْمٌ بُهُتٌ، إِنْ عَلِمُوا بِإِسْلَامِي قَبْلَ أَنْ تَسْأَلَهُمْ بَهَتُونِي عِنْدَكَ، فَجَاءَتِ الْيَهُودُ وَدَخَلَ عَبْدُ اللهِ الْبَيْتَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: أَيُّ رَجُلٍ فِيكُمْ عَبْدُ اللهِ بْنُ سَلَامٍ؟» قَالُوا: أَعْلَمُنَا، وَابْنُ أَعْلَمِنَا وَأَخْيَرُنَا، وَابْنُ أَخْيَرِنَا، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: أَفَرَأَيْتُمْ إِنْ أَسْلَمَ عَبْدُ اللهِ؟ قَالُوا: أَعَاذَهُ اللهُ مِنْ ذَلِكَ، فَخَرَجَ عَبْدُ اللهِ إِلَيْهِمْ فَقَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ، فَقَالُوا: شَرُّنَا، وَابْنُ شَرِّنَا، وَوَقَعُوا فِيهِ.