1479.3635. Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Яҳудийлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, ўзларидан бир эркак ва бир аёлнинг зино қилганини айтишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларга: «Тошбўрон қилиш хусусида Тавротда нима бор?» дедилар. «Биз уларни сазойи қиламиз, сўнг уларга дарра урилади», дейишди. Шунда Абдуллоҳ ибн Салом: «Ёлғон айтдинглар, унда тошбўрон қилиш бор!» деди. Кейин улар Тавротни олиб келиб, уни ёйишди. Шунда улардан бири қўлини «тошбўрон қилиш» оятининг устига қўйиб олиб, ундан олдинги ва кейингиларини ўқиди. Шунда Абдуллоҳ ибн Салом унга: «Қўлингни кўтар!» деди. У қўлини кўтарган эди, ўша жойда «тошбўрон қилиш» ояти бор экан. Улар: «Эй Муҳаммад, у тўғри айтди, унда «тошбўрон қилиш» ояти бор», дейишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам буюрдилар, у иккови тошбўрон қилинди. Мен ўша эркакнинг аёлни тошлардан ҳимоя қилиб, унинг устига энгашиб, пана қилаётганини кўрганман».
1479/3635 - عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا: أَنَّ الْيَهُودَ جَاءُوا إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرُوا لَهُ أَنَّ رَجُلًا مِنْهُمْ وَامْرَأَةً زَنَيَا، فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ الله: r مَا تَجِدُونَ فِي التَّوْرَاةِ فِي شَأْنِ الرَّجْمِ؟ فَقَالُوا: نَفْضَحُهُمْ وَيُجْلَدُونَ، فَقَالَ عَبْدُ اللهِ بْنُ سَلَامٍ: كَذَبْتُمْ، إِنَّ فِيهَا الرَّجْمَ، فَأَتَوْا بِالتَّوْرَاةِ فَنَشَرُوهَا، فَوَضَعَ أَحَدُهُمْ يَدَهُ عَلَى آيَةِ الرَّجْمِ، فَقَرَأَ مَا قَبْلَهَا وَمَا بَعْدَهَا، فَقَالَ لَهُ عَبْدُ اللهِ بْنُ سَلَامٍ: ارْفَعْ يَدَكَ، فَرَفَعَ يَدَهُ فَإِذَا فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ، فَقَالُوا: صَدَقَ يَا مُحَمَّدُ، فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ، فَأَمَرَ بِهِمَا رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَرُجِمَا.