1546.3885. Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида амакилари (Абу Толиб) зикр қилинганда у зотнинг бундай деганларини эшитдим: «Шояд, Қиёмат куни унга шафоатим манфаат бериб, дўзахнинг энг саёз жойида ‒ тўпиғига етиб, бундан мияси қайнайдиган жойида қилинса».
Бошқа ривоятда: «Бош миянинг пўстлоғи қайнайдиган», дейилган.
1546/3885 - عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رَضِيَ الله عَنْهُ، أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم وَذُكِرَ عِنْدَهُ عَمُّهُ، فَقَالَ: لَعَلَّهُ تَنْفَعُهُ شَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ، فَيُجْعَلُ فِي ضَحْضَاحٍ مِنَ النَّارِ يَبْلُغُ كَعْبَيْهِ، يَغْلِي مِنْهُ دِمَاغُهُ.