1559.3952. Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу айтади:
«Миқдод ибн Асвад қилган бир ишга гувоҳ бўлганман. Ўша ишни мен қилган бўлишим ўзим учун унинг муқобилидаги ҳар нарсадан суюклидир. У Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келди. У зот мушрикларни дуоибад қилаётган эдилар. У: «Биз Мусонинг қавми айтгандек, «Сен ва Роббинг бориб, жанг қилинглар», демаймиз, балки «Ўнгу сўлингизда, олду ортингизда туриб жанг қиламиз» деймиз», деган эди. Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг юзлари ёришиб кетганини, бу – яъни унинг сўзи – у зотни хурсанд қилиб юборганини кўрдим».
1559/3952 – عَنْ عَبْدِ الله بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: شَهِدْتُ مِنَ الْمِقْدَادِ بْنِ الْأَسْوَدِ مَشْهَدًا، لَأَنْ أَكُونَ صَاحِبَهُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا عُدِلَ بِهِ، أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم وَهْوَ يَدْعُو عَلَى الْمُشْرِكِينَ فَقَالَ: لَا نَقُولُ كَمَا قَالَ قَوْمُ مُوسَى: (فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِل) [الـمائدة:24]، وَلَكِنَّا نُقَاتِلُ عَنْ يَمِينِكَ وَعَنْ شِمَالِكَ، وَبَيْنَ يَدَيْكَ وَخَلْفَكَ. فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم أَشْرَقَ وَجْهُهُ وَسَرَّهُ.