1630-ҳадис

1630.4328. Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида эдим. У зот Макка билан Мадина ўртасидаги Жиъронага* тушган эдилар. Ёнларида Билол ҳам бор эди. Бир аъробий Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига келиб, «Менга берган ваъдангизни бажармайсизми?» деди. У зот: «Суюнавер», дедилар. У: «Суюнавер»ни менга кўп айтдингиз-да!» деди. У зот ғазабнок қиёфада Абу Мусо ва Билолга ўгирилдилар ва: «Хушхабарни рад қилди. Уни икковингиз қабул қилинг», дедилар. Иккови: «Қабул қилдик», дейишди. Кейин жомда сув опкелтирдилар, икки қўллари ва юзларини ювдилар-да, унинг ичига пуркадилар. Кейин: «Икковингиз бундан ичинг, юзларингиз, томоқларингизга қуйинг ва суюнаверинг», дедилар. Иккови жомни олишди-да, шундай қилишди. Умму Салама розияллоҳу анҳо парда ортидан (овозини кўтариб): «Оналарингизга ҳам қолдиринглар!» деди. Унга ўшандан бироз қолдиришди».

1630/4328 - عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم وَهْوَ نَازِلٌ بِالْجِعْرَانَةِ بَيْنَ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةِ، وَمَعَهُ بِلَالٌ، فَأَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم أَعْرَابِيٌّ فَقَالَ: أَلَا تُنْجِزُ لِي مَا وَعَدْتَنِي؟ فَقَالَ لَهُ: أَبْشِرْ. فَقَالَ: قَدْ أَكْثَرْتَ عَلَيَّ مِنْ أَبْشِرْ، فَأَقْبَلَ عَلَى أَبِي مُوسَى وَبِلَالٍ كَهَيْئَةِ الْغَضْبَانِ، فَقَالَ: رَدَّ الْبُشْرَى، فَاقْبَلَا أَنْتُمَا. قَالَا: قَبِلْنَا، ثُمَّ دَعَا بِقَدَحٍ فِيهِ مَاءٌ، فَغَسَلَ يَدَيْهِ وَوَجْهَهُ فِيهِ، وَمَجَّ فِيهِ، ثُمَّ قَالَ: اشْرَبَا مِنْهُ، وَأَفْرِغَا عَلَى وُجُوهِكُمَا وَنُحُورِكُمَا وَأَبْشِرَا. فَأَخَذَا الْقَدَحَ فَفَعَلَا، فَنَادَتْ أُمُّ سَلَمَةَ مِنْ وَرَاءِ السِّتْرِ: أَنْ أَفْضِلَا لِأُمِّكُمَا، فَأَفْضَلَا لَهَا مِنْهُ طَائِفَةً.

Улашиш
|
|
Нусха олиш