1690.4582. Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Менга Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Менга қироат қилиб бер», дедилар. «Сизга қироат қилиб бераманми, ахир у сизга нозил бўлган‑ку?» дедим. «Мен уни ўзимдан бошқадан эшитишни яхши кўраман», дедилар. У зотга Нисо сурасини қироат қилиб бердим. «Ҳар бир умматдан бир гувоҳ келтириб, сени уларнинг устидан гувоҳ этиб келтирган чоғимизда ҳол қандай бўлар экан?!»га етганимда «Тўхтат», дедилар. Қарасам, кўзларидан ёш қуйилаётган экан».
1690/4582 - عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ لِي النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلماقْرَأْ عَلَيَّ. قُلْتُ: آقْرَأُ عَلَيْكَ وَعَلَيْكَ أُنْزِلَ؟ قَالَ: فَإِنِّي أُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ مِنْ غَيْرِي. فَقَرَأْتُ عَلَيْهِ سُورَةَ النِّسَاءِ حَتَّى بَلَغْتُ: (فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا)، قَالَ: أَمْسِكْ. فَإِذَا عَيْنَاهُ تَذْرِفَانِ.