1798-ҳадис

1798.5121. Саҳл розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Бир аёл Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга ўзини таклиф қилди. Бир киши у зотга: «Мени унга уйлантириб қўйинг», деди. «Ниманг бор?» дедилар. «Ҳеч нарсам йўқ», деди. «Бор, бир темир узук бўлса ҳам топ», дедилар. У кетди. Кейин қайтиб келиб: «Йўқ. Аллоҳга қасамки, ҳеч нарса топа олмадим, темир узук ҳам. Лекин мана бу изорим бор, ярми унга», деди. – Саҳл: «Ридоси ҳам йўқ эди», дейди. – Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «У изорингни нима қилади? Сен кийсанг, унга ҳеч нарса қолмайди, у кийса, сенга ҳеч нарса қолмайди-ку», дедилар. Бояги киши ўтирди. Ниҳоят, узоқ ўтиргач, ўрнидан турди. Уни кўриб, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам чақирдилар [ёки у зотга чақириб берилди]. «Сенда Қуръондан нима бор?» дедилар. У сураларни санаб: «Менда фалон сура, фалон сура бор», деди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сендаги Қуръон эвазига сени унга эга қилдик», дедилар».

1798/5121 - عَنْ سَهْلٍ بْنِ سَعْدٍ رَضِيَ الله عَنْهُ: أَنَّ امْرَأَةً عَرَضَتْ نَفْسَهَا عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللهِ زَوِّجْنِيهَا. فَقَالَ: «مَا عِنْدَكَ؟» قَالَ: مَا عِنْدِي شَيْءٌ، قَالَ: «اذْهَبْ فَالْتَمِسْ وَلَوْ خَاتَمًا مِنْ حَدِيدٍ». فَذَهَبَ ثُمَّ رَجَعَ، فَقَالَ: لَا وَاللهِ مَا وَجَدْتُ شَيْئًا وَلَا خَاتَمًا مِنْ حَدِيدٍ، وَلَكِنْ هَذَا إِزَارِي وَلَهَا نِصْفُهُ، قَالَ سَهْلٌ: وَمَا لَهُ رِدَاءٌ، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: «وَمَا تَصْنَعُ بِإِزَارِكَ، إِنْ لَبِسْتَهُ لَمْ يَكُنْ عَلَيْهَا مِنْهُ شَيْءٌ، وَإِنْ لَبِسَتْهُ لَمْ يَكُنْ عَلَيْكَ مِنْهُ شَيْءٌ». فَجَلَسَ الرَّجُلُ حَتَّى إِذَا طَالَ مَجْلَسُهُ قَامَ، فَرَآهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَدَعَاهُ أَوْ دُعِيَ لَهُ، فَقَالَ لَهُ: «مَاذَا مَعَكَ مِنَ الْقُرْآنِ؟» فَقَالَ: مَعِي سُورَةُ كَذَا وَسُورَةُ كَذَا، لِسُوَرٍ يُعَدِّدُهَا، فَقَالَ النَّبِيُّصلى الله عليه وسلم: «أَمْلَكْنَاكَهَا بِمَا مَعَكَ مِنَ الْقُرْآنِ».

Улашиш
Facebook Telegram
|
Юклаш
|
Нусха олиш