1799-ҳадис

1799.5130. Ҳасандан ривоят қилинади:

«Менга Маъқил ибн Ясор шундай сўзлаб берди: «Уларга тўсқинлик қилманг...» (ояти) у ҳақда нозил бўлган экан. У шундай деди: «Синглимни бир кишига турмушга берган эдим, у уни талоқ қилди. Иддаси тугаганда яна совчилик қилиб келди. Шунда унга: «Сенга (синглимни) турмушга бердим, тўшаб қўйдим ва сени иззат‑икром қилдим. Сен бўлсанг уни талоқ қилиб, энди яна унга совчилик қилиб келибсан?! Йўқ! Аллоҳга қасамки, у сенга ҳеч қачон қайтмайди», дедим. У ёмон киши эмас эди ва аёл ҳам унга қайтишни истар эди. Шунда Аллоҳ ушбу оятни – «Уларга тўсқинлик қилманг...»ни нозил қилди. Мен: «Энди шундай қиламан, эй Аллоҳнинг Расули», дедим».

Кейин уни унга турмушга берибди».

1799/5130 - عَنْ مَعْقِلِ بْنِ يَسَارٍ أَنّـَهَا نَزَلَتْ فِيهِ قَالَ: زَوَّجْتُ أُخْتًا لِي مِنْ رَجُلٍ فَطَلَّقَهَا، حَتَّى إِذَا انْقَضَتْ عِدَّتُهَا جَاءَ يَخْطُبُهَا، فَقُلْتُ لَهُ: زَوَّجْتُكَ وَفَرَشْتُكَ وَأَكْرَمْتُكَ، فَطَلَّقْتَهَا، ثُمَّ جِئْتَ تَخْطُبُهَا! لَا وَاللهِ لَا تَعُودُ إِلَيْكَ أَبَدًا. وَكَانَ رَجُلًا لَا بَأْسَ بِهِ، وَكَانَتِ الْمَرْأَةُ تُرِيدُ أَنَّ تَرْجِعَ إِلَيْهِ، فَأَنْزَلَ اللهُ هَذِهِ الْآيَةَ: (فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ) [البقرة: 232] فَقُلْتُ: الْآنَ أَفْعَلُ يَا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: فَزَوَّجَهَا إِيَّاهُ.

Улашиш
Facebook Telegram
|
Юклаш
|
Нусха олиш