1826.5255. Абу Усайд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам билан чиқиб, Шавт деган чорбоғ томон юрдик. Ниҳоят, икки чорбоққа етиб келдик ва уларнинг орасида ўтирдик. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Шу ерда ўтира туринглар», дедилар ва кириб кетдилар. Жавнлик аёл – Умайма бинт Нуъмон ибн Шароҳил келтирилиб, хурмозордаги бир уйга туширилган экан. У билан бирга доя энагаси ҳам бор эди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унинг олдига киргач: «Ўзингни менга ҳиба қил», дедилар. У: «Малика ўзини фуқарога ҳиба қиладими?» деди. Шунда тинчлансин деб, қўлларини (бошига) қўйиш учун унга узатган эдилар: «Сендан Аллоҳнинг паноҳига қочаман», деди. У зот: «Паноҳ олинадиган Зотнинг паноҳига қочдинг», дедилар. Сўнгра олдимизга чиқиб: «Эй Абу Усайд, унга иккита розиқия* бергин‑да, ўз аҳлига элтиб қўй», дедилар».

* Розиқия – зиғир матосидан тикилган узун оқ кийим.