232-ҳадис

232.361 Саъид ибн Ҳорисдан ривоят қилинади:

«Биз Жобир ибн Абдуллоҳдан битта кийимда намоз ўқиш ҳақида сўраган эдик, бундай деди: «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сафарларидан бирида у зот билан бирга чиқдим. Кечаси бир юмушим юзасидан келсам, у зот намоз ўқиётган эканлар. Эгнимда битта кийим бор эди. Унга ўраниб олдим-да, у зотнинг ён тарафларига ўтиб, намоз ўқидим. Тамомлагач: «Кечаси юришинг нечун, эй Жобир?» дедилар. У зотга ҳожатимни айтдим. Гапим тугагач: «Мен кўраётган бу ўраниш нимаси?» дедилар. «Кийимим...» дедим (тор демоқчи). У зот: «Агар кенг бўлса, унга илтиҳоф қилиб ол. Бордию тор бўлса, уни изор қилиб ол», дедилар».

232/361 – عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: خَرَجْتُ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي بَعْضِ أَسْفَارِهِ، فَجِئْتُ لَيْلَةً لِبَعْضِ أَمْرِي، فَوَجَدْتُهُ يُصَلِّي، وَعَلَيَّ ثَوْبٌ وَاحِدٌ، فَاشْتَمَلْتُ بِهِ، وَصَلَّيْتُ إِلَى جَانِبِهِ، فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ: «مَا السُّرَى يَا جَابِرُ؟». فَأَخْبَرْتُهُ بِـحَاجَتِي، فَلَمَّا فَرَغْتُ قَالَ: «مَا هَذَا الْاِشْتِمَالُ الَّذِي رَأَيْتُ؟» قُلْتُ: كَانَ ثَوْبٌ، قَالَ: «فَإِنْ كَانَ وَاسِعًا فَالْتَحِفْ بِهِ، وَإِنْ كَانَ ضَيِّقًا فَاتَّزِرْ بِهِ».

Улашиш
|
|
Нусха олиш