238.369 Ҳумайд ибн Абдурраҳмон ибн Авф хабар қилади:
«Абу Ҳурайра деди: «Абу Бакр ўша ҳажда мени Минода «Огоҳ бўлинг! Бу йилдан кейин мушрик ҳаж қилмайди ва Байтни яланғоч киши тавоф қилмайди!» деб жар солишимиз учун қурбонлик куни жарчиларга қўшиб жўнатди».
Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам (Абу Бакрнинг) ортидан Алийни юбориб, унга «Бароат»ни* эълон қилишни буюрганлар.
Абу Ҳурайра айтади: «Алий қурбонлик куни биз билан бирга Мино аҳли ичида «Бу йилдан кейин мушрик ҳаж қилмайди ва Байтни яланғоч киши тавоф қилмайди», деб жар солди».
* «Бароат» сўзи ора очиқлик, шартномани бекор қилиш маъносини англатади. Бу ерда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан мушриклар ўртасида тузилган аҳднинг бекор қилиниши ҳакида нозил бўлган Тавба сурасининг аввалги оятлари назарда тутилган. Ҳазрати Алий Набий алайҳиссаломнинг кўрсатмаларига биноан ушбу оятларни ўқиб эълон қилганлар. Тавба сурасининг яна бир номи ҳам Бароатдир.
238/369 – وَعَنْهُ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: بَعَثَنِي أَبُو بَكْرٍ فِي تِلْكَ الْحَجَّةِ، فِي مُؤَذِّنِينَ يَوْمَ النَّحْرِ. نُؤَذِّنُ بِـمِنًى: أَلَا لَا يَحُجُّ بَعْدَ الْعَامِ مُشْرِكٌ، وَلَا يَطُوفَ بِالْبَيْتِ عُرْيَانٌ. ثُمَّ أَرْدَفَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَلِيًّا، فَأَمَرَهُ أَنْ يُؤَذِّنَ بِـ: بَرَاءَة. قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: فَأَذَّنَ مَعَنَا عَلِيٌّ فِي أَهْلِ مِنًى يَوْمَ النَّحْرِ: لَا يَحُجُّ بَعْدَ الْعَامِ مُشْرِكٌ، وَلَا يَطُوفُ بِالْبَيْتِ عُرْيَانٌ.