Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Умар розияллоҳу анҳу бундай деган: «Роббимга уч нарсада мувофиқ келдим: «Эй Аллоҳнинг Расули, Мақоми Иброҳимни намозгоҳ қилиб олсак эди», деганимда, «Ва Иброҳимнинг мақомини намозгоҳ тутинг» (ояти) нозил бўлди.

Яна (бири) ҳижоб ояти эди. «Эй Аллоҳнинг Расули, аёлларингизни ўзларини тўсишга амр қилсангиз эди, чунки уларга яхши ҳам, фожир ҳам сўзлайди», дедим. Шунда ҳижоб ояти* нозил бўлди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёллари у зотга рашк қилиб, нимагадир келишиб олишди. Шунда: «У сизларни талоқ қилса, ажаб эмаски, Робби сиздан кўра яхшироқ жуфтларни берса», дедим. Кейин ўша оят нозил бўлди».*

* Ҳижоб ояти: «Эй Набий, жуфтларингга, қизларингга ва мўминларнинг аёлларига айт: жилбобларини ўзларига яқин қилсинлар. Ана шу уларнинг танилмоқлари ва озорга учрамасликлари учун яқинроқдир. Аллоҳ кўп мағфиратли ва ўта раҳмлидир» (Аҳзоб сураси, 59-оят).

* Бунда қуйидаги оят назарда тутилмоқда: «У сизларни талоқ қилса, ажаб эмаски, Парвардигори унга сиздан кўра яхшироқ – муслима, мўмина, итоаткор, тавбали, ибодатли, рўзадор жувон ва қиз жуфтларни алмаштириб берса» (Таҳрим сураси, 5-оят).