1973-ҳадис

1973.6026, 6027. Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мўмин мўмин учун иморат(нинг девори) кабидир, бир-бирини тутиб туради», деб бармоқларини бир-бирига кириштирдилар.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ўтирган эдилар, бир киши тиланиб [ёки бир ҳожатталаб] келиб қолди. У зот бизга юзланиб, «Далолат қилинглар-да, ажр олинглар, Аллоҳ Ўз Набийcининг тилида хоҳлаганини ҳукм қилсин», дедилар».

 

Изоҳ: «Аллоҳ ўз Набийcининг тилида хоҳлаганини ҳукм қилсин», дегани «Сизлар далолат қилиб, бировларнинг ишини битириб беришга воситачилик қилинглар, далолатингиз ўтса-ўтмаса ажр оласизлар ва Аллоҳ менинг тилимда, яъни менинг ҳукмим орқали Ўзи тақдир қилган ишни жорий этади», деганидир.

1973/6026 - عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ كَالْبُنْيَانِ، يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا». ثُمَّ شَبَّكَ بَيْنَ أَصَابِعِهِ، وَكَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم جَالِسًا، إِذْ جَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ أَوْ طَالِبُ حَاجَةٍ، أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ فَقَالَ: «اشْفَعُوا فَلْتُؤْجَرُوا، وَلْيَقْضِ اللهُ عَلَى لِسَانِ نَبِيِّهِ مَا شَاءَ».

Улашиш
Facebook Telegram
|
Юклаш
|
Нусха олиш