2002.6221. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида икки киши акса урди. У зот бирига ташмит айтдилар, бошқасига ташмит айтмадилар. У зотга (бу ҳақда) айтилган эди, «Мана бу Аллоҳга ҳамд айтди, манави эса Аллоҳга ҳамд айтмади», дедилар».

Изоҳ: «Ташмит айтиш» – акса урган кишига «Йарҳамукаллоҳ», яъни «Аллоҳ сенга раҳм қилсин», дейишдир.