2101.6736. Ҳузайл ибн Шурайҳбил шундай деди:
«Абу Мусодан қиз, ўғилнинг қизи ва сингил(нинг мероси) ҳақида сўрашди. Шунда у: «Қизига ярим, синглисига ярим. Ибн Масъудга борсанг ҳам менинг айтганимни айтади», деди. Сўнг Ибн Масъуддан сўраб, Абу Мусонинг гапи ҳақида ҳам айтишди. Шунда у: «Ундай бўлса, мен адашибман-да, ҳидоят топганлардан эмас эканман-да?! Мен бу масалада Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қилган ҳукмни қиламан: қизга ярим, ўғилнинг қизига эса учдан иккини тўлдириш учун олтидан бир. Қолгани сингилга», деди. Абу Мусога бориб, Ибн Масъуднинг гапини айтган эдик, «Модомики, орангизда шундай олим бор экан, мендан ҳеч нарса сўраманглар», деди».
2101/6736 – عَنْ أبِي مُوسَى رَضِيَ الله عَنْهُ، أنَّهُ سُئِلَ عَنْ ابْنَةٍ وَابْنَةِ ابْنٍ وَأُخْتٍ، فَقَالَ: لِلابن النصف، وَلِلأُخْتِ النّصف، وَائت ابْنَ مَسْعُودٍ فَسَيُتَابِعُنِي، فَسُئِلَ ابْنُ مَسْعُودٍ، واُخْبِرَ بِقَوْلِ أبِي مُوسَى فَقَالَ: لَقَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ، أَقْضِي فِيهَا بِمَا قَضَى النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: «لِلْاِبْنَةِ النِّصْفُ، وَلْاِبْنَةِ ابْنٍ السُّدُسُ تَكْمِلَةَ الثُّلُثَيْنِ، وَمَا بَقِيَ فَلِلْأُخْتِ».فَأُخْبِرَ أبِو مُوسَى بِقَوْلِ ابْنِ مَسْعُود، فَقَالَ: لَا تَسْأَلُونِي مَا دَامَ هَذَا الْحَبْرُ فِيكُمْ.