(1) ХУРМО НОВДАСИ ВА ШИППАКЛАР БИЛАН УРИШ ҲАҚИДА
(1) بَاب: الضَّربِ بِالجَرِيدِ وَالنِّعَالِ
2106.6777. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига ичиб олган бир кишини олиб келишди. «Уни уринглар», дедилар. Кимдир қўли билан урди, кимдир шиппаги билан урди, кимдир эса кийими билан урди. Калтаклаб бўлишгач, қавмдан бир киши: «Аллоҳ сени хор қилсин!» деган эди, у зот: «Бундай деманглар, унинг зарарига шайтонга ёрдам берманглар», дедилар».
2106/6777 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ: أُتِيَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِرَجُلٍ قَدْ شَرِبَ، قَالَ: «اضْرِبُوهُ». قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: فَمِنَّا الضَّارِبُ بِيَدِهِ، وَالضَّارِبُ بِنَعْلِهِ، وَالضَّارِبُ بِثَوْبِهِ، فَلَمَّا انْصَرَفَ، قَالَ بَعْضُ الْقَوْمِ: أَخْزَاكَ اللهُ، قَالَ: «لَا تَقُولُوا هَكَذَا، لَا تُعِينُوا عَلَيْهِ الشَّيْطَانَ».
2107.6778
2107/6778 - عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: مَا كُنْتُ لِأُقِيمَ حَدًّا عَلَى أَحَدٍ فَيَمُوتَ، فَأَجِدَ فِي نَفْسِي، إِلَّا صَاحِبَ الْخَمْرِ، فَإِنَّهُ لَوْ مَاتَ لَوَدَيْتُهُ، وَذَلِكَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم لَمْ يَسُنَّهُ.
(2) بَاب: كَرَاهية لَعْنِ شَارِبِ الْخَمْرِ وَ أنَّهُ لَيسَ بِكَافر
2108.6780
2108/6780 - عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ الله عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم كَانَ اسْمُهُ عَبْدَ اللهِ، وَكَانَ يُلَقَّبُ حِمَارًا، وَكَانَ يُضْحِكُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم، وَكَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم قَدْ جَلَدَهُ فِي الشَّرَابِ، فَأُتِيَ بِهِ يَوْمًا فَأَمَرَ بِهِ فَجُلِدَ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ: اللَّهُمَّ الْعَنْهُ، مَا أَكْثَرَ مَا يُؤْتَى بِهِ؟! فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: «لَا تَلْعَنُوهُ، فَوَاللهِ مَا عَلِمْتُ إِلَّا أَنَّهُ يُحِبُّ اللهَ وَرَسُولَهُ».
(3) ЎҒРИНИНГ ИСМИНИ АЙТМАСДАН УНИ ЛАЪНАТЛАШ ҲАҚИДА
(3) بَاب: لَعْنِ السَّارِقِ
2109.6783. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ ўғрини лаънатласин, тухум ўғирлайди‑да, қўли кесилади, арқон ўғирлайди‑да, қўли кесилади», дедилар».
Аъмаш айтади: «Ўша(тухум)ни темир дубулға деб, арқонни эса бир неча дирҳам турадигани деб билишар эди».
Изоҳ: Уламолар бу ҳақда асосан икки хил фикр айтишган: 1. «Тухум» деганда дубулға назарда тутилган, чунки каллани қиличдан ҳимояловчи дубулға тухум шаклида бўлади. 2. Бу ерда тухум назарда тутилган бўлиб, оддий, арзимас нарса ўғирлаб ўрганган одам кейинчалик каттароқ ўғриликка ўтиб, қўли кесилиши таъкидланмоқда. Ҳадисда айтилган арқон ҳам худди шундай.
2109/6783 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «لَعَنَ اللهُ السَّارِقَ يَسْرِقُ الْبَيْضَةَ فَتُقْطَعُ يَدُهُ، وَيَسْرِقُ الْحَبْلَ فَتُقْطَعُ يَدُهُ».
(4) ҚАНЧА УЧУН ҚЎЛ КЕСИЛАДИ?
(4) بَاب: كَمْ قطع اليد
2110.6789. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Чорак динор ва ундан кўпроғи учун қўл кесилади», дедилар».
2110/6789 - عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا عَنِ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «تُقْطَعُ الْيَدُ فِي رُبُعِ دِينَارٍ فَصَاعِدًا».