623. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Азбо деган ўзиб бўлмас [Ёки етиб бўлмайдиган] моя туялари бор эди. Бир аъробий дуркун туяда келиб, ундан ўзиб кетди. Бу эса мусулмонларга оғир ботди. У зот буни билиб: «Дунёда нимаики юксалса, уни пастлатиш Аллоҳнинг ҳаққидир», дедилар».
Имом Бухорий ривояти.
Шарҳ: Бу ҳадисдан Аллоҳ таоло наздида дунёни ҳақирлиги ва дунё ишлари мукаммал бўлмасдан ноқис эканлиги намоён бўлмоқда.
Ушбу ҳадиси шарифлардан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзлари туя ва отлар ўртасида пойга ўтказганлари ва бунга доир ҳукмларни баён қилганлари маълум бўлади.
623 - وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَانَتْ نَاقَةُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ العَضْبَاءُ لَا تُسْبَقُ، أَوْ لَا تَكَادُ تُسْبَقُ، فَجَاءَ أَعْرابيٌّ عَلَى قَعُودٍ لَهُ، فَسَبَقَهَا، فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَى الْمُسْلِمِينَ حَتَّى عَرَفَهُ فَقَالَ: «حَقٌّ عَلَى اللهِ أَلَّا يَرْتَفِعَ شَيْءٌ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا وَضَعَهُ» رَوَاهُ البُخَارِيُّ [2872].