Бандаларига Аллоҳни яхши кўрсатинглар, шунда Аллоҳ сизларни яхши кўради.
Абу Умома (розияллоҳу анҳу)дан. Табароний ривояти.
* حَبّبُوا اللهَ إِلَى عِبَادِهِ يُحْبِبْكُمُ اللهُ.
(رواه الطبراني عن أبي أمامة)
Дўзах шаҳватлар билан, жаннат машаққатлар ила ўраб қўйилган.
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу) ривояти.
* حُجِبَتِ النَّار بِالشَّهَوَاتِ، حُجِبَتِ الْجَنَّة بِالْمَكَارِهِ.
(رواه أبو هريرة)
Енгил, юмшоқ табиатли одамларга яқин туриб, осонлик келтирувчи кишига дўзах ҳаром қилинган.
Аҳмад ривояти.
* حُرِّمَ عَلَى النَّارِ كُلُّ هَيِّنٍ لَيِّنٍ سَهْلٍ قَرِيبٍ مِنَ النَّاسِ.
(رواه أحمد)
«Ҳақимнинг барчасини оламан, ундан бирор нарса қолдирмайман», деб айтиш кишининг бахил эканига кифоя қилади.
Абу Умома (розияллоҳу анҳу)дан. Дайламий ривояти.
* حَسْبُ امْرِىءٍ مِنَ الْبُخْلِ أَنْ يَقُولَ: آخُذُ حّقِّى كُلَّهُ، وَلاَ أَدَعُ مِنْهُ شَيْئًا.
(رواه الديلمي عن أبي أمامة)
«Ҳасбияллоҳу ва ниъмал вакил» ҳар бир қўрқувчи учун омонликдир.
Дайламий ривояти.
* حَسبىَ اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ أَمَانٌ لِكُلِّ خَائِفِ.
(رواه الديلمي)
Молларингизни закот билан қўриқланг. Касалларингизни садақа ила даволанг ва балога дуо билан тайёргарлик кўринг.
Ибн Масъуд (розияллоҳу анҳу)дан. Хатиб ривояти.
* حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ بِالزَّكَاةِ، وَدَاوُوا مَرْضَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَاَعِدُّوا لِلبَلاَءِ الدُّعاءَ.
(رواه الخطيب ابن مسعود)
Ўлим фариштаси бир киши ўлаётганда ҳозир бўлди. Унинг аъзосини ёриб кўриб, яхши амал топа олмади. Сўнгра қалбини ёриб кўриб ҳам, яхши амал топа олмади. Кейин жағини ёриб кўриб ҳам, тилининг бир томони танглайига ёпишиб «Ла илаҳа иллаллоҳ» деб айтган сўзини топди. Мана шу айтган Ихлос калимаси сабабли унинг гуноҳлари кечирилди.
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан. Ибн Абу Дунё ривояти.
* حَضِرَ مَلَكُ الْمَوْتِ رَجُلاً يموتُ، فَشَقَّ أَعْضَاءَهُ، فَلَمْ يَجِدْهُ عَمِلَ خَيْرًا، ثُمَّ شَقَّ قَلْبَهُ فَلَمْ يَجِدْ فِيْهِ خَيْرًا، فَفَكَّ لَحْيَيْهِ فَوَجَدَ طَرَفَ لِسَانِهِ لاَصِقًا بِحَنكِهِ يَقُولُ: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ فَغُفِرَ لَهُ بِكَلِمَةِ الإِخْلاَصِ.
(رواه ابن أبي الدنيا عن أبي هريرة)
Дунёдан бирор нарса кўтарилса, албатта, Аллоҳ уни пастлатади.
Бухорий ривояти.
* حَقٌّ عَلَى اللهِ أَنْ لاَ يَرْتَفِعَ شَيْءٌ مِنَ الدُّنْيَا إِلاَّ وَضَعَهُ.
(رواه البخاري)
Мусулмоннинг мусулмон устидаги ҳақи олтитадир. 1. Унга йўлиқсанг, салом берасан. 2. Чақирса, ижобат қиласан. 3. Насиҳат талаб этса, насиҳат қиласан. 4. Акса уриб, Аллоҳга ҳамд айтса, жавоб қайтарасан. 5. Касал бўлса, кўргани борасан. 6. Вафот этса, жанозасида иштирок этасан.
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан. Бухорий ривояти.
* حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ سِتٌّ: إِذَا لَقِيتَهُ فَسَلِّمْ عَلَيْهِ، وَإِذَا دَعَاكَ فَأَجِبْهُ، وَإِذَا اسْتَنْصَحَكَ فَانْصَحْ لَهُ، وَإِذَا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ فَشَمِّتْهُ وَإِذَا مَرِضَ فَعُدْهُ وَإِذَا مَاتَ فَاتَّبِعْهُ.
(رواه البخاري عن أبي هريرة)
Эрнинг аёли устидаги ҳақи – агар эгар устида бўлса ҳам, ўз нафсини (жимоъдан) ман этмаслиги, изнисиз бир кун ҳам рўза тутмаслиги, лекин фарз рўзаси ундай эмас. Агар нафл рўза тутса, гуноҳкор бўлади, рўзаси ҳам қабул этилмайди. Эрининг изнисиз уйидан бирор нарса бермаслиги, мабодо шундай қилса, эрига ажр, аёлга эса, гуноҳ бўлади. Уйидан фақат эрининг изни билан чиқиши, акс ҳолда, токи тавба қилгунича ёки қайтгунича Аллоҳнинг ва ғазаб фаришталарининг лаънати ёғилади, гарчи эри золим бўлса ҳам.
Ибн Умар (розияллоҳу анҳумо)дан. Таёлисий ривояти.
* حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى زَوْجَتِهِ، أَنْ لاَ تَمْنَعَهُ نَفْسَهَا وَإِنْ كَانَتْ عَلَى ظَهْرِ قَتَب، وَأَنْ لاَ تَصُومَ يَوْمًا وَاحِدًا إِلاَّ بِإِذْنِهِ إِلاَّ الْفَرِيضَةَ، فَإِنْ فَعَلت أَثِمَتْ، وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنْهَا، وَأَنْ لاَ تُعْطِى مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَإِنْ فَعَلت كَانَ لَهُ الأَجْرُ، وَكَانَ عَلَيْهَا الْوِزْرُ، وَأَنْ لاَ تَخْرُج مِنْ بَيْتِهِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، فَإِنْ فَعلت لَعَنَهَا اللهُ وَمَلاَئِكَةُ الْغَضَبِ حَتَّى تَتُوبَ أَوْ تُرَاجِعَ وَإِنْ كَانَ ظَالِمًا.
(رواه الطيالسي عن ابن عمر)
Эрнинг аёли устидаги ҳақи тўшагидан ажралмаслик, қасамининг устидан чиқиш, буйруғига итоат қилиш, изни билан уйдан чиқиш ва эри ёмон кўрган кишиларни уйига киритмаслик.
Тамим Дорий (розияллоҳу анҳу)дан. Табароний ривояти.
* حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ أَنْ لاَ تَهْجُرَ فِرَاشَهُ، وَأَنْ تَبَرّ قَسَمَهُ، وَأَنْ تَطِيع أَمْرَهُ، وَأَنْ لاَ تَخْرُجَ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، وَأَنْ لاَ تدْخلَ إِلَيْهِ مَنْ يَكْرَهُ.
(رواه الطبراني عن تميم الداري)
Аёлнинг эри устидаги ҳақи: овқатланганда уни ҳам овқатлантириши, кийинганда уни ҳам кийинтириши, юзига урмаслик, таҳқирламаслик, уйидан ташқарида аразлашмаслик.
( Ҳоким ривояти).
* حَقُّ الْمَرْأَةِ عَلَى الزَّوْجِ أَنْ يطْعِمَهَا إِذَا طَعِمَ وَيَكْسُوهَا إِذَا اكْتَسَى ولا يَضْرِبَ الوَجْهَ، وَلاَ يُقَبِّحَ وَلاَ يَهْجُرَ إِلاَّ فِي الْبَيْتِ.
(رواه الحاكم)
Қўшнининг ҳақи: агар касал бўлса, зиёрат қиласан, вафот этса (қабристонгача) кузатасан, қарз сўраса, берасан, айби очилиб қолса, беркитасан, яхшилик етса, табриклайсан, мусибат етса, ҳамдардлик билдирасан, бинойингни биноси устидан баланд кўтармайсан, шамолни тўсиб қўясан, унга қозонингнинг ҳиди билан озор етказмайсан, лекин овқатингдан сузиб берсанг, зарари йўқ.
Табароний ривояти.
* حَقُّ الْجَارِ إِنْ مَرِضَ عُدْتَهُ، وَإِنْ مَاتَ شَيّعْتَهُ، وَإِنِ اسْتَقْرَضَكَ أَقْرَضْتَهُ وَإِنْ أَعْوَرَ سَتَرْتَهُ، وإنْ أصابَهُ خَيْرٌ هَنَّأْتَهُ، وَإِنْ أصَابتْهَ مُصِيبَةٌ عَزَّيْتَهُ، وَلاَ تَرْفَع بِنَاكَ فَوْقَ بِنَائِهِ، فَتَسُد عَلَيْهِ الرِّيحَ، وَلاَ تُؤْذِهِ بِرِيحِ قِدْرِكَ، إِلاَّ أَنْ تَغْرِفَ لَهُ مِنْهَا.
(رواه الطبراني)
Катта инининг кичик инилар устидаги ҳақи отанинг болалари устидаги ҳақига ўхшайди.
Байҳақий ривояти.
* حَقُّ كَبِيرِ الإخْوَةِ عَلَى صَغِيرِهِمْ كَحَقِّ الْوَالِدِ عَلَى وَلَدِهِ.
(رواه البيهقي)
Боланинг ота устидаги ҳақи исмини ва одобини чиройли қилиши ва ёзиш, сузиш, отишни ўргатиши ҳамда пок, ҳалол ризқ билан боқиб, балоғатга етганда уйлантириб қўйиши.
Ҳоким ривояти.
* حَقُّ الوَلَدِ على وَالِدِهِ أَنْ يُحْسِنَ اسْمَهُ وَأَدَبَهُ، وَاَنْ يُعَلِّمَهُ الْكِتَابَةَ وَالسِّبَاحَةَ وَالرِّمَايَةَ، وَأَنْ لاَ يَرْزُقَهُ إِلاَّ طَيِّبًا، وَأَنْ يُزَوِّجَهُ إِذَا أَدْرَكَ.
(رواه الحاكم)
Киши холи қолиб, гуноҳларини эслаши ва уларга Аллоҳдан истиғфор сўраб ўтириши керак.
Байҳақий ривояти.
* حَقِيقٌ بِالْمَرْءِ أَنْ تَكُونَ له مَجَالِسُ يَخْلُوا فِيهَا وَيَذْكُرُ ذُنُوبَهُ فَيَسْتَغْفِرُ اللهَ مِنْهَا.
(رواه البيهقي)
Ҳар бир мусулмон ҳар етти кунда бир кун ғусл қилиши ва унда боши ва жасадини ювиши зиммасидаги ҳақдир.
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу) ривояти.
* حَقٌّ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ يَغْتَسِلَ فِي كُلِّ سَبْعَة أَيَّامٍ يَوْمًا، يَغْسِلُ فِيهِ رَأْسَهُ وَجَسَدَهُ.
(رواه أبو هريرة)
Ҳасса кўтариш мўминнинг аломати ва пайғамбарлар суннатидир.
Дайламий ривояти.
* حَمْلُ الْعَصَا عَلاَمَةُ الْمُؤْمِنِ وَسُنَّةُ الأَنْبِيَاءِ.
(رواه الديلمي)
Сизлардан олдингилардан бир киши ҳисоб-китоб қилинди. Лекин унда бирор яхшилик топилмади. Аммо у бадавлат киши бўлиб, одамларга аралашиб юрар эди. Болаларига камбағалларнинг ҳақини ўтиб юборишга буюрар эди. Аллоҳ азза ва жалла фаришталарига: «Биз ундан-да кечиб юборишга ҳақлимиз, унинг гуноҳини кечиб юборинглар», деди.
Бухорий ривояти.
* حُوسِبَ رَجُلٌ مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ فَلَمْ يُوجَدْ لَهُ مِنَ الْخَيْرِ شَيْءٌ، إِلاَّ أَنَّهُ كَانَ رجلا مُوسِرًا، وَكَانَ يُخَالِطُ النَّاسَ، فَكَانَ يَأْمُرُ غِلْمَانَهُ أَنْ يَتَجَاوَزُوا عَنِ الْمُعْسِرِ، فَقَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ لِمَلاَئِكَتهِ: «نَحْنُ أَحَقُّ بِذَلِكَ مِنْهُ، تَجَاوَزُوا عَنْهُ».
(رواه البخاري)
Ҳавзим бир ойлик йўлдир. Бурчаклари баробардир. Суви сутдан ҳам оқдир, ҳиди мушки анбардан ҳам хушбўйроқ, кўзалари осмон юлдузларига ўхшайди. Ким ундан ичса, ҳечам чанқамайди.
Ибн Умар (розияллоҳу анҳумо)дан. Бухорий ва Муслим ривояти.
* حَوْضِي مَسِيرَةُ شَهْرٍ، وَزَوَايَاهُ سَوَاءٌ، وَمَاؤُهُ أَبْيَضُ مِنَ اللَّبَنِ، وَرِيحُهُ أَطْيَبُ مِنَ الْمِسْكِ، وَكِيزَانُهُ كَنُجُومِ السَّمَاءِ، مَنْ شَرِبَ مِنْهَا فَلاَ يَظْمَأُ أَبَدًا.
(رواه الشيخان عن ابن عمر)
Қон олиш барча касалликларга фойда беради. Шундай экан, қон олдириб юринглар.
Дайламий ривояти.
* الْحِجَامَةُ تَنْفَعُ مِنْ كُلِّ دَاءٍ، أَلاَ فَاحْتَجِمُوا.
(رواه الديلمي)
Ҳаж ва умра қилувчилар Аллоҳнинг меҳмонларидир. Аллоҳ уларнинг сўраган нарсаларини беради, қилган дуоларини ижобат этади, инфоқ қилган нарсаларига ўринбосар, яъни бир дирҳамига минг-минглаб беради.
Байҳақий ривояти.
* الْحُجَّاجُّ وَالْعُمَّارُ وَفْدُ اللهِ، يُعْطِيهِمْ مَا سَأَلُوا، وَيَسْتَجِيبُ لَهُمْ مَا دَعَوْا، وَيخْلِفُ عَلَيْهِمْ مَا أَنْفَقُوا، الدِّرْهَمَ أَلْفَ أََلْفٍ.
(رواه البيهقي)
Каъбадаги қоратош жаннатдандир. Ерда ундан бошқа жаннатдан тушган нарса йўқ. У сув каби оппоқ (шаффоф) эди. Агар жоҳилият ифлосликлари бўлмаганида ва беморлар ушламаганида, у оқлигича қоларди.
Ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо)дан. Табароний ривояти.
* الْحَجَرُ الأَسْوَدُ مِنْ حِجَارَةِ الْجَنَّةِ، وَمَا فِي الأَرْضِ مِنَ الْجَنَّةِ غَيْرُهُ، وَكَانَ أبْيَضَ كَالْمَاءِ، وَلَولاَ مَا مَسَّهُ مِنْ رِجْسِ الْجَاهِلِيَّةِ مَا مَسَّهُ ذُو عَاهَةٍ إلاَّ بَرِئَ.
(رَوَاهُ الطَّبَرَانِي عَنْ ابن عبَّاس)
Каъбадаги қоратош жаннат ёқутларидан бўлган оқ ёқутдир. Мушрикларнинг хатолари уни қорайтириб юборган. Қиёмат куни у худди Уҳуд тоғи каби юборилур. Дунё аҳлидан уни ушлаган ва ўпганларга гувоҳ бўлади.
Ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо)дан. Ибн Хузайма ривояти.
* الْحَجَرُ الأسْوَدُ يَاقُوتَة بَيضَاءُ مِنْ يَاقُوتِ الْجَنَّةِ، وَإنَّمَا سَوَّدَتْهُ خَطَايَا الْمُشْرِكِينَ، يُبْعَثُ يَومَ القِيَامَةِ مِثْلَ أحُدٍ، يَشْهَدُ لِمَنْ اسْتَلَمَهُ وَقَبَّلَهُ مِنْ أهْلِ الدُّنْيَا.
(رَوَاهُ ابْنُ خَزَيمَةَ عَنْ ابْنِ عَبَّاس)
Динда собитлик умматимнинг яхшиларига насиб бўлади.
Ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо)дан. Табароний ривояти.
* الْحِدَّةُ تَعْتَرِي خِيَارَ أمَّتِي.
(رَوَاهُ الطَّبَرَانِي عن ابن عباس)
Ҳасад яхшиликларни худди олов ўтинни егани каби еб битиради. Садақа хатоларни худди сув оловни ўчиргани каби ўчиради. Намоз мўминларнинг нуридир. Рўза дўзахдан тўсиқдир.
Ибн Можа ривояти.
* الْحَسَدُ يَأكُلُ الحَسَنَاتِ كَمَا تأكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ، وَالصَّدَقَةُ تُطْفِئُ الْخَطِيئَةَ كَمَا يُطْفِئُ الْمَاءُ النَّارَ وَالصَّلاَةُ نُورُ الْمُؤمِنِينَ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ مِنَ النّارِ.
(رَوَاه ابن ماجه)
Ҳикмат мўминнинг йўқотган нарсасидир.
Қузоъий ривояти.
* الحِكْمَةُ ضَالَّةُ المُؤْمِنِ.
(رواه القضاعي)
Уруш ҳийладир.
Жобир (розияллоҳу анҳу)дан. Бухорий ва Муслим ривояти.
* الْحَرْبُ خِدْعَةٌ.
(رَوَاهُ البُخَارِيُّ وَمُسْلِمٌ عَنْ جَابِرٍ)
Ҳаё фақат яхшилик олиб келади.
Имрон ибн Ҳусайн (розияллоҳу анҳу)дан. Бухорий ва Муслим ривояти.
* الْحَيَاءُ لاَ يَأتِي إلاَّ بِخَيرٍ.
(رَوَاهُ الشَّيخَانِ عن عمران بن حصين)
Ҳикмат шарафли кишининг шарафини зиёда қилади. Ҳатто ўша ҳикмат туфайли қул банда подшоҳлар мажлисида ўтиради.
Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Ибн Адий ривояти.
* الْحِكْمَةُ تَزِيدُ الشَّرِيفَ شَرَفًا وَتَرْفَعُ العَبْد المَمْلُوكَ حَتَّى تُجْلِسَهُ مَجَالِسَ الْمُلُوكِ.
(رَوَاهُ ابنُ عَدِي عَنْ أنَسٍ)
Ҳалол – очиқ-равшан. Ҳаром ҳам – очиқ-равшан. Улар ўртасида шубҳали нарсалар бўлиб, уларни кўп инсонлар билмайди. Кимки шубҳадан тақво қилса, дини ва обрўсини софлабди. Кимки шубҳага воқе бўлса, ҳаромга йўлиқибди. У худди ҳайвон боқувчи чўпонга ўхшайди, қўриқхона атрофига бориб, унинг ичига кириб қолиши мумкин. Огоҳ бўлинг! Ҳар бир подшоҳнинг қўриқхонаси бор. Огоҳ бўлинг! Аллоҳнинг ердаги қўриқхонаси У ҳаром қилган амаллардир. Огоҳ бўлинг! Жасадда бир парча гўшт бор. Агар у ислоҳ бўлса, бутун жасад ислоҳ бўлади. Агар у фасод бўлса, бутун жасад фасоддир. Огоҳ бўлинг! У – қалбдир.
Бухорий ва Муслим ривояти.
* الْحَلالُ بَيِّنٌ وَالْحَرَامَ بَيِّنٌ وَبَيْنَهُمَا أُمُورٌ مُشْتَبِهَاتٌ لا يَعْلَمُهَا كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ، فَمَنِ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ فَقَدِ اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وَعِرْضِهِ ، وَمَنْ وَقَعَ فِي الْمُشْتَبِهَاتِ وَقَعَ فِي الْحَرَامِ، كَالرَّاعِ يَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكُ أَنْ يوَاقعَهُ، أَلا وَإِنَّ لِكُلِّ مَلكٍ حِمًى، أَلا وَإِنَّ حِمَى اللهِ فِي أرْضِهِ مَحَارِمُهُ، أَلا وَإِنَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ أَلا وَهِيَ الْقَلْبُ.
(رَوَاهُ الشَّيخَانِ)
Буюм сотишда қасам фойдага ўхшайди-ю, аммо барака ва фойдани ўчиради.
Бухорий ва Муслим ривояти.
* الْحِلْفُ مَنْفَقَةٌ للسِّلْعَةِ مَمْحَقَةٌ للبَرَكَةِ وَالرِّبْحِ.
(رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَمُسْلِمٌ)
Иситма жаҳаннам алангасидандир, уни сув билан совитинглар.
Ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо)дан. Аҳмад ривояти.
* الْحُمَّى مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ، وَأَبْرِدُوهَا بِالْمَاءِ.
(رواه أحمد عن ابن عباس)
Неъматга ҳамд айтиш унинг заволга кетишидан омонликдир.
Дайламий ривояти.
* الْحَمْدُ عَلَى النِّعْمَةِ أَمَان لِزَوَالِهَا.
(رواه الديلمي)
Ҳаё ва имон иккови бир-бирига яқин қилиб жамлангандир. Бири кўтарилса, иккинчиси ҳам кўтарилади.
Ибн Умар (розияллоҳу анҳумо)дан. Абу Нуайм ривояти.
* الْحَيَاءُ وَالإِيْمَانُ قُرِنَا جَمِيعًا، فَإِذَا رُفِعَ أَحَدُهُمَا رُفِعَ الآخَرُ.
(رواه أبو نعيم عن ابن عمر)
Ҳаё бутун борича яхшиликдир.
Имрон ибн Ҳусайн (розияллоҳу анҳу)дан. Муслим ривояти.
* الْحَيَاءُ خَيْر كُلُّهُ.
(رواه مسلم عن عمران بن حصين)
Ҳаё зийнатдир, тақво карамликдир. Маркабнинг яхшиси сабрдир. Аллоҳдан енгилликни кутиш ибодатдир.
Жобир (розияллоҳу анҳу)дан. Ҳаким ривояти.
* الْحَيَاءُ زِينَةٌ وَالتُّقَى كَرَمٌ، وَخَيْرُ الْمَرْكِبِ الصَّبْرُ، وَانْتِظَارُ الْفَرَج مِنَ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ عِبَادَةٌ.
(رواه الحكيم عن جابر)
Ҳаё зийнатдир, тақво карамликдир. Маркабнинг яхшиси сабрдир. Аллоҳдан енгилликни кутиш ибодатдир.
Жобир (розияллоҳу анҳу)дан. Ҳаким ривояти.
* الْحَيَاءُ زِينَةٌ وَالتُّقَى كَرَمٌ، وَخَيْرُ الْمَرْكِبِ الصَّبْرُ، وَانْتِظَارُ الْفَرَج مِنَ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ عِبَادَةٌ.
(رواه الحكيم عن جابر)