179- 3283. Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Агар бирингиз ўз аҳлига яқинлик қилганида «Жаннибниш-шайтоона ва жаннибиш-шайтоона маа розақтании»,* деса ва икковининг ўртасида фарзанд бўлиб қолса, шайтон унга зарар етказа олмайди ҳамда уни эгаллаб олишига йўл қўйилмайди», дедилар».
* Дуонинг маъноси: «(Аллоҳим!) Мендан шайтонни четлат, шайтонни ҳам менга ризқ қилиб берадиганингдан четда қил».
179- 3283- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا أَتَى أَهْلَهُ قَالَ: جَنِّبْنِي الشَّيْطَانَ وَجَنِّبِ الشَّيْطَانَ مَا رَزَقْتَنِي؛ فَإِنْ كَانَ بَيْنَهُمَا وَلَدٌ.. لَمْ يَضُرَّهُ الشَّيْطَانُ، وَلَمْ يُسَلَّطْ عَلَيْهِ.