Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«(Ноўрин қаттиқлик қилиб), чуқур кетувчилар ҳалок бўлишди», деб уч марта айтдилар.

Имом Муслим ривоятлари.

Шарҳ: Фарзандларим, бу ҳадис буюк диннинг асл қоидаларидан биридир. Ислом, ҳар‑бир буюрган ва ман этган нарсасида кишиларнинг ҳолати ва шароитини ҳисобга олади. Динимиз фақат қурби етадиган ва фойдали нарсага буюради. Содиқ мусулмон  Аллоҳ ва расули буюрган нарсага оғишмай амал қилади. Шу билан бирга, кўпчиликка машаққат туғдирадиган ва бошқаларга малол келиб, оғирлик қиладиган ишларни бажаришда эҳтиёт бўлади. Масалан, буюк саҳоба Муоз ибн Жабал масжидда жамоат намозини узайтириб юборганларида Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам бундан ман қилиб, одамларга оғир келмайдиган даражада намозни енгил ўқишга буюрдилар. Расулуллоҳ с.а.в. барча буюрган амалларида раҳмдил, енгиллаштирувчи ва мулойим эдилар.

 Ҳадисдан ўрганганларимиз 

Кескинлик ва қаттиқлик баъзида инсонни ҳалокат сари етаклайди. Кўпинча кескинлик йўлини танлаб, ибодатларда чуқур кетганлар ўзларини кўп машаққатга қўйгани сабаб, бора-бора  ибодатларни адо этишдан безиб, сустлашиб кетади, хатто амалларни тарк қилади. Нафақат ўзига, балки бошқаларга ҳам зулм қилиб қўяди. Ана шундай  ғулувга кетувчилар масалан, бемор одам ўтириб ёки касаллиги сабабли уйида намоз ўқишига ҳам рухсат беришмайди. Аслида эса мусулмон шахс одамлар диндан безиб кетмаслиги, ёқтирмай қолмаслиги учун ҳам камчиликка ҳам, ғулувга ҳам кетмаган ўртача йўлни тутади. Ўзининг нафсига машаққат туғдирган тақдирда ҳам, бошқаларга машаққат туғдирмайди, малоллик келтирмайди.