(1) ОХИРГИ ЎН КУНЛИКДА ЭЪТИКОФ ВА БАРЧА МАСЖИДЛАРДА ЭЪТИКОФ ЎТИРИШ МУМКИНЛИГИ ҲАҚИДА
(1) بَاب: الْاِعْتِكَافِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ وَالْاِعْتِكَافِ فِي الْمَسَاجِدِ كُلِّهَا
956.2026. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жуфти ҳалоллари Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам то Аллоҳ у кишини вафот эттиргунича Рамазоннинг охирги ўн кунлигида эътикоф ўтирган эдилар. Сўнгра жуфти ҳалоллари у зотдан кейин ҳам эътикоф ўтиришди».
956//2026 - عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا، زَوْجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم: أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَعْتَكِفُ الْعَشْرَ الْأَوَاخِرَ مِنْ رَمَضَانَ حَتَّى تَوَفَّاهُ اللهُ، ثُمَّ اعْتَكَفَ أَزْوَاجُهُ مِنْ بَعْدِهِ.
(2) (ЭЪТИКОФ ЎТИРГАН ОДАМ) УЙГА БИРОР ЭҲТИЁЖ ЮЗАСИДАНГИНА КИРАДИ
(2) بَاب: لَا يَدْخُلُ الْبَيْتَ إِلَّا لِحَاجَةٍ
957.2029. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жуфти ҳалоллари Оиша розияллоҳу анҳо айтади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзлари масжидда туриб, бошларини мен томонга киргизар эдилар, мен сочларини тараб қўяр эдим. У зот эътикофда бўлганларида уйга бирор эҳтиёж юзасидангина кирар эдилар».
957/2029 – وَعَنْهَا رَضِيَ الله عَنْهَا، قَالَتْ: وَإِنْ كَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم لَيُدْخِلُ عَلَيَّ رَأْسَهُ، وَهْوَ فِي الْمَسْجِدِ، فَأُرَجِّلُهُ، وَكَانَ لَا يَدْخُلُ الْبَيْتَ إِلَّا لِحَاجَةٍ إِذَا كَانَ مُعْتَكِفًا.
(3) ТУНДА ЭЪТИКОФ ЎТИРИШ ҲАҚИДА
(3) بَاب: الْاِعْتِكَافِ لَيْلًا
958.2032. Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Умар Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан: «Мен жоҳилият даврида Масжидул-Ҳаромда бир кеча эътикоф ўтиришни назр қилган эдим», деб сўради. У зот: «Назрингга вафо қил», дедилар».
958/2032 – عَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أنَّهُ سَألَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: كُنْتُ نَذَرْتُ فِي الْجَاهِلِيَّةِ أَنْ أَعْتَكِفَ لَيْلَةً فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، قَالَ: «فَأَوْفِ بِنَذْرِكَ».
(4) МАСЖИДДАГИ КАПАЛАР ҲАҚИДА
(4) بَاب: الْأَخْبِيَةِ فِي الْمَسْجِدِ
959.2034. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам эътикоф ўтирмоқчи бўлдилар. Ўзлари эътикоф ўтирмоқчи бўлган жойга борган эдилар, қарасалар, капалар – Оишанинг капаси, Ҳафсанинг капаси ва Зайнабнинг капаси турибди. Шунда у зот: «Буларда яхшилик бор деяпсизми?!» дедилар-да, қайтиб кетдилар, эътикоф ўтирмадилар. Ниҳоят, шавволда ўн кун эътикоф ўтирдилар».
959/2034 - عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم أَرَادَ أَنْ يَعْتَكِفَ، فَلَمَّا انْصَرَفَ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي أَرَادَ أَنْ يَعْتَكِفَ، إِذَا أَخْبِيَةٌ: خِبَاءُ عَائِشَةَ، وَخِبَاءُ حَفْصَةَ، وَخِبَاءُ زَيْنَبَ، فَقَالَ: «آلْبِرَّ تَقُولُونَ بِـهِنَّ؟». ثُمَّ انْصَرَفَ فَلَمْ يَعْتَكِفْ، حَتَّى اعْتَكَفَ عَشْرًا مِنْ شَوَّالٍ.
(5) ЭЪТИКОФ ЎТИРГАН КИШИ ЭҲТИЁЖЛАРИ ЮЗАСИДАН МАСЖИДНИНГ ЭШИГИ ОЛДИГА ЧИҚСА БЎЛАДИМИ?
(5) بَاب: هَلْ يَخْرُجُ الْمُعْتَكِفُ لِحَوَائِجِهِ إِلَى بَابِ الْمَسْجِدِ؟
960.2035. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жуфти ҳалоллари Сафийя розияллоҳу анҳо бундай хабар қилади:
«У Рамазоннинг охирги ўн кунлигида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидда эътикоф ўтирганларида у зотни зиёрат қилгани келди. Ҳузурларида бир муддат гаплашиб, сўнг қайтиш учун турди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам уни кузатиб қўйиш учун у билан бирга турдилар. У Умму Саламанинг эшиги олдидаги масжид эшигига етганида ансорлардан икки киши ўтиб қолиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салом беришди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам икковларига: «Шошманглар, ахир бу Сафийя бинт Ҳуяй-ку!» дедилар. Улар: «Субҳаналлоҳ, эй Аллоҳнинг Расули!» дейишди ва бу уларга оғир ботди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Албатта, шайтон инсоннинг қони етган жойигача етиб боради. Мен унинг қалбингизга бирон нарса ташлашидан қўрқдим», дедилар».
960/2035 - عَنْ صَفِيَّةَ رَضِيَ الله عَنْهَا زَوْجَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم: أنَّهَا جَاءَتْ رَسُولَ الله صلى الله عليه وسلم تَزُورُهُ فِي اعْتِكَافِهِ فِي الْمَسْجِدِ، فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ، فَتَحَدَّثَتْ عِنْدَهُ سَاعَةً، ثُمَّ قَامَتْ تَنْقَلِبُ، فَقَامَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم مَعَهَا يَقْلِبُهَا، حَتَّى إِذَا بَلَغَتْ بَابَ الْمَسْجِدِ عِنْدَ بَابِ أُمِّ سَلَمَةَ، مَرَّ رَجُلَانِ مِنَ الْأَنْصَارِ، فَسَلَّمَا عَلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، فَقَالَ لَهُمَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: «عَلَى رِسْلِكُمَا، إِنَّمَا هِيَ صَفِيَّةُ بِنْتُ حُيَىٍّ». فَقَالَا: سُبْحَانَ اللهِ يَا رَسُولَ اللهِ، وَكَبُرَ عَلَيْهِمَا، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم: «إِنَّ الشَّيْطَانَ يَبْلُغُ مِنَ الْإِنْسَانِ مَبْلَغَ الدَّمِ، وَإِنِّي خَشِيتُ أَنْ يَقْذِفَ فِي قُلُوبِكُمَا شَيْئًا».
(6) РАМАЗОННИНГ ЎРТА ЎН КУНЛИГИДА ЭЪТИКОФ ЎТИРИШ ҲАҚИДА
(6) بَاب: الْاِعْتِكَافِ فِي الْعَشْرِ الْأَوْسَطِ مِنْ رَمَضَانَ
961.2044. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳар Рамазонда ўн кун эътикоф ўтирар эдилар. Вафот этган йиллари эса йигирма кун эътикоф ўтирдилар».
961/2044 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَعْتَكِفُ فِي كُلِّ رَمَضَانَ عَشَرَةَ أَيَّامٍ، فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ اعْتَكَفَ عِشْرِينَ يَوْمًا.